філігра́нны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да філіграні; зроблены з філіграні (у 1 знач.).

Філігранныя вырабы.

2. перан. Вельмі дакладны, які патрабуе асаблівай увагі да дробязей і дэталей, старанна і тонка выкананы.

Філіграннае майстэрства.

|| прым. філігра́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

dokumentny

разм. поўны, абсалютны; старанны; дакладны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стэнаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стэнаграфіі. Стэнаграфічная сістэма. Стэнаграфічны алфавіт.

2. Запісаны спосабам стэнаграфіі. Стэнаграфічная справаздача.

3. перан. Разм. Літаральны, дакладны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

definite [ˈdefɪnət] adj. вы́значаны; акрэ́слены; пэ́ўны; дакла́дны;

the definite article ling. азнача́льны арты́кль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prägnánt

a тра́пны, дакла́дны, выра́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

detailed

[ˈdi:teɪld]

adj.

1) падрабя́зны

2) дакла́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ве́рны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае ісціне; правільны, дакладны.

Верная думка.

В. шлях.

Верна (прысл.) скалькаваць.

2. Несумненны, непазбежны.

В. выйгрыш.

Ісці на верную пагібель.

3. Надзейны, трывалы, стойкі.

Верная апора.

Верна (прысл.) служыць.

В. сябар.

В. ў каханні.

|| наз. ве́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дакла́дна нареч.

1. то́чно;

2. допо́длинно, достове́рно;

3. чётко, отчётливо;

4. обстоя́тельно, тща́тельно;

1-4 см. дакла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дакла́днасць ж.

1. то́чность;

2. допо́длинность, достове́рность;

3. чёткость, отчётливость;

4. обстоя́тельность, тща́тельность;

1-4 см. дакла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

этало́н, ‑а, м.

1. Дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння. Эталон метра. // Вельмі дакладны вымяральны прыбор, прызначаны для праверкі іншых такіх прыбораў.

2. перан. Кніжн. Узор, стандарт для параўнання з чым‑н. «Ляўкоўскія» вершы Купалы сталі для творчай моладзі эталонам. Ярош. Было боязна разбурыць новай сустрэчай тое хвалюючае дзіцячае ўяўленне аб чалавеку, які ў сэрцы працягваў жыць эталонам хараства, розуму, душэўнай тонкасці і абаяльнасці. Хадановіч.

[Фр. étalon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)