Verbum

сту́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (што).

1. Затузаць, зацягаць.

С. каня.

2. перан. Давесці да хворага, нервовага стану, змучыць.

Хвароба стузала чалавека.

укалыха́ць, -ышу́, -ы́шаш, -ы́ша; -ышы́; -ы́ха́ны; зак., каго (што).

Калышучы, давесці да дрымоты.

У. дзіця.

|| незак. укалы́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. укалы́хванне, -я, н.

натру́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Працяглай або цяжкай працай стаміць, давесці да хваравітага стану.

Н. ногі.

Натруджаныя рукі.

|| незак. натру́джваць, -аю, -аеш, -ае.

заму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго (што).

1. гл. мучыць.

2. Мучэннямі закатаваць, давесці да смерці.

З. у засценку.

|| незак. заму́чваць, -аю, -аеш, -ае.

размары́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́рыць; -мо́раны; зак., каго (разм.).

Давесці да расслабленага, санлівага стану.

Духмянае сена размарыла касцоў.

|| незак. размо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

скура́т, -а́, М -раце́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Кавалак, абрэзак скуры.

◊

Круціцца як скурат на агні (разм.) — выкручвацца, каб давесці сваю невінаватасць у чым-н.

зашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Круцячы што-н., што мае шрубавую нарэзку, замацаваць, давесці да патрэбнага становішча.

З. гайку.

|| незак. зашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

абу́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Давесці да абурэння; выклікаць гнеў, незадавальненне.

Яго ўчынак абурыў усіх.

|| незак. абура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абурэ́нне, -я, н.