замы́ліць I сов. (лошадь) взмы́лить

замы́ліць II сов., разг. (губы) поджа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

замы́льваць I несов. (лошадь) взмы́ливать

замы́льваць II несов., разг. (губы) поджима́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сця́цца², сатну́ся, сатне́шся, сатне́цца; сатнёмся, сатняце́ся, сатну́цца; сця́ўся, сцяла́ся, -ло́ся; сатні́ся; зак. (разм.).

1. Сабрацца ў камяк, скурчыцца.

С. ад холаду.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Шчыльна злучыцца, сціснуцца (пра губы, зубы і пад.).

Губы сцяліся ад болю.

3. перан. Сціснуцца, выклікаўшы цяжкае дыханне (пра горла, грудзі і пад.).

Унутры ўсё сцялася.

Сцялося ад крыўды сэрца.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зацвярдзець пад уздзеяннем марозу.

Гразь к вечару сцялася.

|| незак. сціна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

закапы́ліць разм:

закапы́ліць гу́бы schmóllen vi; beléidigt tun*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пу́хлы üppig, (áuf)gedúnsen;

пу́хлыя гу́бы dícke [(sch)wúlstige] Líppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сту́лены zusámmengedrückt; zusámmengepresst (пра губы і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што.

Адкрыць што-н. завешанае; зняць або адсунуць убок тое, чым было што-н. завешана.

А. акно.

◊

Адвесіць губы (разм., неадабр.) — надзьмуцца, пакрыўдзіцца.

|| незак. адве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

памярцве́лы, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у мёртвага, смяротна-бледны, змярцвелы; застылы. Памярцвелыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слімакава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Пакрыты слінай, мокры ад сліны. Слімакаватыя губы. Слімакаваты рот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падфарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Крыху, злёгку пафарбаваць сабе губы, шчокі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)