абаро́на ж

1. Verteidigung f -; Wehr f -;

супрацьпаве́траная абаро́на вайск Lúftschutz m -es, Lúftabwehr f, Flíegerabwehr f;

грамадзя́нская абаро́на Zivilverteidigung [-´vi:-] f -;

2. вайск (пазіцыі) Vertéidigungsstellung f -, -en; Vertéidigungsanlagen pl;

трыма́ць абаро́ну Vertéidigungsstellung besétzt hálten*;

заня́ць абаро́ну die Vertéidigungsstellung bezíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

авія́цыя ж

1. (лётная справа) Flúgwesen n -s, Lúftfahrt f -;

грамадзя́нская авія́цыя zivile [-´vi:-] Lúftfahrt;

2. (паветраны флот) Lúft flotte f -; вайск Lúftstreitkräfte pl; Lúftwaffe f - (бундэсвера);

бамбардзіро́вачная авія́цыя Bómber pl;

знішча́льная авія́цыя Jágdflieger(kräfte) pl;

рэакты́ўная авія́цыя Düsenflugzeuge pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВЭ́ЭТАМ

(Veetamm) Муя (сапр. Рыстмягі Эльтс; н. 2.3.1907, Трыйгійская воласць Хар’юскага пав., Эстонія),

эстонская пісьменніца. Вучылася ў Талінскім каледжы Т-ва нар. ун-таў (1929—31). Друкуецца э 1936. У кнігах вершаў «Вачамі і сэрцам» (1949), «Успаміны пра пройдзены шлях» (1955) грамадзянская і пейзажная лірыка, у зб-ках «Жалейка і люстэрка» (1959), «Сцяжыны і дзверы» (1968), «На мяжы мора і сушы» (1974), «Канапляны парус» (1982) актуальныя праблемы сучаснага грамадскага жыцця. Аўтар паэт. і празаічных твораў для дзяцей, публіцыст. кн. «Кветкі і карані» (1962), п’ес, лібрэта опер. На эст. мову пераклала асобныя творы П.Броўкі (у зб. «А дні ідуць», 1964), Я.Купалы (у зб. «А зязюлька кукавала...», 1966), Я.Коласа (у зб. «Звон шыбаў», 1968).

Н.М.Басель.

т. 4, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wojna

wojn|a

ж. вайна;

wojna domowa — грамадзянская вайна;

~a zaczepna — наступальная вайна;

~a powietrzna — паветраная вайна;

~a światowa — сусветная вайна;

zimna ~a — халодная вайна;

wypowiedzieć ~ę — аб(явіць вайну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

service [ˈsɜ:vɪs] n.

1. слу́жба;

church service набажэ́нства, богаслужэ́нне;

civil service цыві́льная, грамадзя́нская слу́жба; адміністрацы́йны апара́т;

be in the service служы́ць у во́йску;

return from service пайсці́ ў адста́ўку

2. паслу́га;

be of service быць кары́сным;

do smb. a service зрабі́ць каму́-н. паслу́гу

3. абслуго́ўванне, сэ́рвіс;

a bus service аўто́бусны рух;

a health service медыцы́нскае абслуго́ўванне;

social services сацыя́льнае абслуго́ўванне насе́льніцтва;

a rental service атэлье́ прака́ту

♦

be at smb.’s service : I’m at your service. Я гатовы зрабіць вам паслугу;

be of no service быць непатрэ́бным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вайна́, ‑ы; мн. войны, ‑аў; ж.

1. Адкрытая ўзброеная барацьба паміж дзяржавамі, народамі, плямёнамі або грамадскімі класамі. Першая сусветная вайна. Вялікая Айчынная вайна. Вызваленчыя войны. □ Руская рэвалюцыя аб’явіла Еўропе аб адкрытай вайне рускага народа з царызмам. Ленін.

2. перан. Стан варожасці; барацьба з кім‑, чым‑н. Эканамічная вайна. Аб’явіць вайну бракаробам.

•••

Акопная вайна — пазіцыйная вайна.

Грамадзянская вайна — узброеная класавая барацьба ўнутры дзяржавы.

Каланіяльныя войны — войны, якія вядуцца імперыялістычнымі дзяржавамі з мэтай заваявання калоній або захавання свайго панавання над імі.

Прэвентыўная вайна — вайна, якая мае мэтай папярэдзіць або прадухіліць напад праціўніка.

Рэйкавая вайна — адзін з відаў партызанскай барацьбы з ворагам у гады Вялікай Айчыннай вайны, які праяўляўся ў татэмістычным разбурэнні чыгуначных пуцей у тыле ворага.

Халодная вайна — варожа-агрэсіўная палітыка імперыялістычных дзяржаў у адносінах: да СССР і іншых сацыялістычных краін ва ўмовах афіцыйнага міру.

Бог вайны гл. бог.

Развязаць вайну гл. развязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тры́зна ‘заключная частка пахавальнага абраду’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ‘памінкі па нябожчыку’ (ТСБМ, ТС), ст.-бел. тризна ‘тс’: за поганства ꙋмерлымъ поминки (Стрыйкоўскі, пач. XVII ст., ПГС, ГСБМ), УІ Трызна (Карскі 2-3, 29), Трызна Гальшка з Храбтовічаў (Гардзееў, Магдэбургская Гародня, Гродна; Wrocław, 2008, 193, 215, 221). Укр. три́зна ‘тс’, три́знище ‘поле бітвы’, рус. три́за, стараж.-рус. тризна ‘спаборніцтва; подзвіг; узнагарода; памінальнае банкетаванне’ (з XII ст.), трызна (Ізборнік Святаслава, 1073 г.), ст.-слав. тризна ‘ўзнагарода за перамогу’ (Супрасл. летап.), польск. tryzna ‘памінкі з ігрышчамі як часткай пахавальнага абраду’; чэш. і славац. tryzna ‘грамадзянская паніхіда’, гіст. ‘трызна’ — з польск. мовы (Махэк₂, 656); славен. trízna ‘бой, спаборніцтва ў гонар памерлага чалавека’ (са ст.-слав., Сной у Бязлай, 4, 226). Прасл. *tryzna (Фасмер, 4, 102) супастаўляюць з генетычна роднасным *traviti > першапачаткова ‘памінкі, памінальнае частаванне’ (Міклашыч, 362; Брукнер, 579 і інш.). Трубачоў (ВСЯ, 4, 1959, 130 і наст.) тлумачыць слав. *trizna як вытворнае ад *trizь ‘трацяк, трохгадовая жывёла, прызначаная для ахвяры’, параўн. ст.-бел. тризъ, фризъ ‘трохгадовая жывёла’ (ГСБМ). Мартынаў (Лекс. Палесся, 16) дапускае для беларуска-ўкраінскай лексемы гоцкае паходжанне, параўн. гоцк. trigo‑n ‘смутак’, або суадносіць з тры́зніць ‘вярзці, гаварыць у беспрытомнасці, галюцыніраваць’, польск. tryznić ‘марнаваць час’, што характарызуе паводзіны сваякоў у час чуйнасці над нябожчыкам (Зб. Крапіве, 213). Высновы пра няяснае паходжанне слова з аглядам магчымых версій гл. Рачава, Зб. Варбат, 318–328; ESJSt, 16, 984–985.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

domowy

domow|y

1. хатні, дамашні;

obiady ~e — дамашнія абеды;

areszt ~y — хатні арышт;

zadanie ~e — хатняе заданне; дамашняе заданне;

~ego wyrobu — самаробны;

~a kiełbasa — сялянская каўбаса;

2. айчынны;

wojna ~a — грамадзянская вайна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

война́ прям., перен. вайна́, -ны́ ж.;

Вели́кая Оте́чественная война́ Вялі́кая Айчы́нная вайна́;

Пе́рвая мирова́я война́ Пе́ршая сусве́тная вайна́;

Втора́я мирова́я война́ Друга́я сусве́тная вайна́;

справедли́вая освободи́тельная война́ справядлі́вая вызвале́нчая вайна́;

несправедли́вая захва́тническая война́ несправядлі́вая захо́пніцкая вайна́;

объяви́ть войну́ аб’яві́ць (абвясці́ць) вайну́;

быть в состоя́нии войны́ быць у ста́не вайны́;

развяза́ть войну́ развяза́ць вайну́;

холо́дная война́ хало́дная вайна́;

гражда́нская война́ грамадзя́нская вайна́;

экономи́ческая война́ эканамі́чная вайна́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

postawa

postaw|a

ж.

1. пастава, постаць;

2. выпраўка, знешні выгляд;

~a wojskowa — вайсковая выпраўка;

3. стаўленне, адносіны, пункт погляду;

~a wobec kogo/czego — стаўленне (адносіны) да каго/чаго;

~a obywatelska — грамадзянская пазіцыя;

4. становішча;

w ~ie siedzącej — седзячы, у сядзячым становішчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)