заня́цце ср. (действие) заня́тие;

з. го́рада праці́ўнікам — заня́тие го́рода проти́вником

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Месца, дзе што-н. змыкаецца, злучаецца (спец.).

На змычцы скляпення.

2. перан., адз. Саюз, яднанне.

З. горада з вёскай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. мн. Рэшткі разбуранай пабудовы ці паселішча, руіны.

Разваліны горада.

2. перан. Пра старога або разбітага хваробай чалавека (разм.).

Ён нагадваў жывую разваліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматлю́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шматлюднага. Шматлюднасць горада. Шматлюднасць сходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

staromiejski

staromiejsk|i

які адносіцца да старога горада;

~i rynek — рынак старога горада;

dzielnica ~a Warszawy — раён старога горада Варшавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гід, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які суправаджае турыстаў і знаёміць іх са славутасцямі горада, краю і пад.

2. Даведнік для турыстаў.

|| прым. гі́даўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прадме́сце ’пасёлак, размешчаны непадалёку ад горада, але за яго межамі’, ’ускраіна горада’ (ТСБМ). Як і рус. предме́стье ’тс’, з польск. przedmieście ’прадмесце’ ад miasto ’горад’. Гл. места.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

commandant [ˈkɒməndænt] n.

1. каменда́нт (крэпасці, горада)

2. нача́льнік вае́ннай навуча́льнай устано́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

за́гарадны, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны недалёка за горадам. Загарадны дом творчасці. // Звязаны з ваколіцамі горада, з тэрыторыяй за горадам. Загарадная экскурсія. Загарадная маёўка. // Які курсіруе за межамі горада. Загарадны аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заліне́йны, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны за чыгуначнай лініяй. Залінейны раён горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)