Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
убо́ства, ‑а, н.
1. Уласцівасць і стан убогага. Убоства жыцця. Убоства душы. Разумовае ўбоства. □ З агідай бічаваў паэт духоўнае ўбоства ў вершах «Званковы валет».Лойка.Дзяцінства і юнацтва Змітрака Бядулі прайшлі ў вясковай глушы, і на яго светапоглядзе, на яго духоўным развіцці як чалавека і паэта адчуваўся ўплыў як перадавых тэндэнцый часу, так і ўбоства правінцыяльнай рэчаіснасці.Каваленка.
2. Крайняя беднасць, галеча, жабрацтва. Давесці да ўбоства.// Непрыглядны выгляд; непрыгожасць. Зрэшты,.. [дзяўчына] была худая, плоская, недарэчна высокая, непрыгожая з твару, і какецтва яе, нягледзячы на вопыт і тэхніку, толькі падкрэслівала ўбоства.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
He was bred abroad. Ён атрымаў выхаванне за мяжой.
4. выкліка́ць; быць прычы́най;
Poverty breeds despair and violence.Галеча вядзе да адчаю і насілля.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Гале́тнік ’бядняк’ (БРС, Касп., Нас.). Ад прыметніка *golъ ’голы; бедны’ ў слав. мовах утвараецца шмат назоўнікаў з рознымі суфіксамі, у тым ліку з суф. *‑eta (паралельная фармацыя, быццам з апафоніяй, да ‑ota). Адсюль шырока вядомае слав.*golota і менш пашыранае *goleta. Гэта апошняе мы знаходзім, напр., у бел.галіта́ ’беднасць’ (у Нас.голита́) < *gol‑eta. Адсюль пры дапамозе суф. ‑нік утворана гале́тнік (або з суфіксам ‑ік ад прыметніка *gol‑et‑ьnъ). Суфікс *‑eta з элементам ‑j‑ (*‑et‑ja) дае пачатак новаму фарманту — *‑eč‑a (усх.-слав.). Параўн. бел.гале́ча ’беднасць’ (Касп.), укр.голе́ча ’галота, беднякі’ (у рус. мове голе́ча мае больш абстрактнае значэнне ’галалёдзіца’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gráu
a шэ́ры, сівы́
sich kéine ~en Háare wáchsen lássen* — не трыво́жыцца, не турбава́цца
der ~e Álltag — шэ́рыя бу́дні
das ~e Élend — непрагля́дная гале́ча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
necessity
[nəˈsəsəti]
n., pl. -ties
1) патрэ́ба, кане́чнасьць, неабхо́днасць f., неабхо́дная рэч
Water is a necessity — Вада́ — неабхо́дная рэч
2) няста́ча, гале́чаf.; бе́днасьць f.
This poor family is in great necessity — Гэ́тая бе́дная сям’я́ це́рпіць вялі́кія няста́чы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нэ́ндза, ‑ы.
Разм.
1.ж. Незабяспечанасць сродкамі існавання; галеча, беднасць. [Крочак:] — Ці плакаў я? Скажу адкрыта — Не надта борзды я да слёз. Я сіратою ў нэндзе рос.Колас.Ляснік жыве ў нэндзы і раптам выкладае сыну цэлы рубель.Лужанін.
2.м. і ж. Той (тая), хто ўвесь час ные, скардзіцца; нуда (у 2 знач.). Вочы ў Віці павільгатнелі, ён гатоў быў заплакаць.. — Ой і нэндза, — папракнуў Юрка сябра тым словам, якім папракала часам маці яго самога, калі ён крыўдзіўся за што-небудзь і плакаў.Хадкевіч.
3.ж. Тое, што і нуда (у 1 знач.). — Яшчэ два дні і з нэндзы памёр бы, — кажа Позняк на вуліцы.Мурашка.
[Польск. nędza.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)