Уласцівасць невінаватага; непрычыннасць да віны, злачынства. Аднавяскоўцы самі ішлі ў пастарунак выручаць сваіх людзей, шчыра перакананыя ў іх невінаватасці.Машара.Спрачаючыся ў думках з Дзіміным, даводзячы яму сваю невінаватасць, Максім Сцяпанавіч не спаў бадай што ўсю ноч.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
schúldlos
a невінава́ты
sich ~ fühlen — не адчува́ць за сабо́й віны́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
choice2[tʃɔɪs]adj.
1. адбо́рны, ле́пшы;
choice goods адбо́рныя тава́ры;
choice wines то́нкія ві́ны;
of the choicest quality найле́пшай/адмысло́вай я́касці
2. то́нкі, вы́танчаны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бязві́нны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае віны; нявінны. [Лазарэўская:] — Самае важнае, што ў нас Савецкая ўлада, а яна не дазволіць нікому крыўдзіць бязвіннага чалавека.Паслядовіч.[Вера] песціцца ў яго [Карызны] абнімках, забаўляецца, як чыстае, бязвіннае дзіця.Зарэцкі.Жудасна было глядзець, як гінулі гэтыя бязвінныя, бездапаможныя стварэнні [пінгвіны].Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
absolution
[,æbsəˈlu:ʃən]
n.
1) адпушчэ́ньне; разграшэ́ньне n.; абсалю́цыя f.
absolution of sins — адпушчэ́ньне грахо́ў
2) дарава́ньне n.
absolution from guilt — дарава́ньне віны́
3) апраўда́ньне n. (ад віны́ ці абвінава́чаньня)
4) звальне́ньне n. (ад абавя́зкаў ці абяца́ньня)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
exonerate
[ɪgˈzɑ:nəreɪt]
v.t.
1) апра́ўдваць, абвяшча́ць невінава́тым, ачышча́ць ад віны́, за́кіду
2) вызваля́ць ад абавя́зку, абяца́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Entlástung
f -, -en
1) разгру́зка; вызвале́нне (ад чаго-н.)
2) зня́цце (віны)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ВІНА́ ў праве, адносіны асобы да сваіх проціпраўных дзеянняў і іх шкодных вынікаў, выяўленыя ў форме намеру або неасцярожнасці; неабходная ўмова юрыд. адказнасці. Калі ў дзеяннях асобы няма віны, яна вызваляецца ад адказнасці. У крымінальным праве перадумовай віны з’яўляюцца наяўнасць у асобы свядомасці і дасягненне ёю ўстаноўленага законам узросту крымін. адказнасці. Злачынства прызнаецца наўмысным, калі асоба, якая яго ўчыніла, усведамляла грамадска небяспечны характар сваіх дзеянняў або бяздзеянняў, прадбачыла іх грамадска небяспечныя вынікі і жадала (прамы намер) або свядома дапускала (ускосны намер) іх надыход. Неасцярожным злачынствам лічацца проціпраўныя дзеянні асобы, калі яна прадбачыла магчымасць наступлення іх грамадска небяспечных вынікаў, але легкадумна разлічвала на іх прадухіленне (злачынная саманадзейнасць) або не прадбачыла магчымасці іх наступлення, хоць павінна была і магла іх прадбачыць (злачынная нядбайнасць). У цывільным праве віна — умова адказнасці за правапарушэнне: невыкананне або неналежнае выкананне дагаворнага ці іншага абавязацельства, учыненне незаконнай здзелкі, нанясенне маёмаснай шкоды і г.д. Форма віны, як правіла, не ўплывае на памеры цывільна-прававой адказнасці. Калі ў надыходзе неспрыяльных вынікаў вінаваты абодва бакі, то ўлічваецца віна аднаго і другога. Пры невыкананні або неналежным выкананні абавязацельства па віне абодвух бакоў суд адпаведна змяншае меру адказнасці даўжніка. У асобных выпадках цывільнае права прадугледжвае адказнасць пры адсутнасці віны правапарушальніка. Напр., арг-цыя або грамадзянін абавязаны пакрыць шкоду, нанесеную крыніцай павышанай небяспекі, за выключэннем выпадкаў, калі шкода ўзнікла ў выніку неадольнай сілы або намеру пацярпелага.