gościna

gościn|a

ж.

1. прыём; гасціннасць;

podziękować komu za ~ę — падзякаваць каму за гасціннасць;

2. знаходжанне ў гасцях; візіт; госці;

jechać w ~ę — ехаць у госці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нане́сці

1. zusámmenbringen* vt, zusámmentragen* vt;

2. (пра ваду) heránschwemmen vt, heránspülen vt, ánschwemmen vt;

3. (пра вецер) zusámmenwehen vt, zusámmenfegen vt;

4.:

нане́сці на ка́рту auf der Kárte éinzeichnen, in die Kárte éintragen*;

нане́сці лак Lack áuftragen;

нане́сці ўро́н Scháden zúfügen;

нане́сці ўда́р éinen Schlag versétzen;

нане́сці паражэ́нне éine Níederlage béibringen*;

нане́сці візі́т éinen Besúch ábstatten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нане́сці I сов., в разн. знач. нанести́; (притащить — ещё) натащи́ть; (урон и т.п. — ещё) причини́ть, принести́;

н. кніг — нанести́ книг;

вада́ ~сла пяску́ — вода́ нанесла́ песку́;

н. на ка́рту но́вую даро́гу — нанести́ на ка́рту но́вую доро́гу;

н. праці́ўніку паражэ́нне — нанести́ проти́внику пораже́ние;

н. візі́т — нанести́ визи́т

нане́сці II сов. (снести яиц) нанести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odwiedziny

odwiedzin|y

наведванне, візіт;

przyjść do kogo w ~y — прыйсці да каго з візітам;

jestem w ~ach u rodziców — я зараз наведваю сваіх бацькоў, я зараз у бацькоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pora

por|a

ж. пара; час;

~a roku — пара года;

~a deszczowa — сезон дажджоў;

do tej ~y — да гэтага часу; дасюль;

o każdej ~ze (dnia i nocy) — у любы час (дня і ночы; сутак);

od tej ~y — з гэтага часу;

w ~ze obiadu — у час абеду;

w samą ~ę — у самы час; у пару;

wizyta nie w ~ę — несвоечасовы візіт; візіт не ў час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zrewanżować się

зак.

1. адплаціць тым жа; аддзячыць;

zrewanżować się za przysługę — аказаць паслугу за паслугу;

zrewanżować się wizytą — нанесці візіт у адказ;

2. узяць рэванш;

zrewanżować się za porażkę — узяць рэванш за паражэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

state​1 [steɪt] n.

1. стан, стано́вішча;

a state of depression стан дэпрэ́сіі;

a state of mind настро́й;

a state of the facts факты́чны стан спра́вы;

a state of health стан здаро́ўя;

get into a state infml расхвалява́цца

2. по́мпа, пара́днасць;

state apartments пара́дныя пако́і;

a state call infml афіцы́йны візі́т;

the state coach карале́ўская пара́дная карэ́та;

a state occasion урачы́сты вы́падак;

of state урачы́сты

♦

lie in state ляжа́ць на по́куці, быць вы́стаўленым для развіта́ння (пра нябожчыка);

live in great state жыць раско́шна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пахо́д 1 ’перамяшчэнне атрада з пэўнымі мэтамі’, ’ваенныя дзеянні’ (ТСБМ, Шат.), ’бойкае месца, дзе ходзяць і ездзяць’ (слаўг., Яшк.), пахады́ ’дарогі, сцежкі’ (гл.). Укр. похід ’шэсце’, ’паходка’, рус. поход ’рух войска’, ’кампанія’, ’ход касяка рыб’, ’лёт пчалы’, ст.-рус. походъ ’вайна’, ’выступленне на вайну’, ’выхад на лоўлю рыбы’, польск. pochód ’паход, марш’, працэсія’, ’рад, ланцуг, смуга’, ’крок’, ’паходня, дошка на плыце’, н.-луж. pochod ’паходжанне, эвалюцыя’, ’марш’, в.-луж. pochod ’марш’, чэш., славац. pochod ’тс’, ’паходны рух’, ’шэсце’, ’працэс’, славен. pohòd ’марш’, ’адведзіны, візіт’, серб.-харв. по̀ход ’тс’, ’ад’езд, выезд, выхад’, макед., балг. по́ход. Прасл. poxodъ ’апраўленне, выхад, выезд’ < poxoditi. Да па‑ < прасл. po‑ (са значэннем пачатку дзеяння) і хадзі́ць (гл.). На бел. тэрыторыі па‑ набыло значэнне ’паступовае запаўненне пэўнай плошчы дзеяннем’.

Пахо́д 2 ’невялікі лішак (у вадзе, суме, ва ўзросце)’, тураў. похо́д ’тс’ (ТСБМ, Яруш., Шат., ТС). Укр., рус. поход ’тс’. Усходнеславянскае. Да паходзіць ’выходзіць з чаго-небудзь’ > ’выходзіць з лішкам’. Іншае развіццё значэння ’выходзіць з чаго-небудзь, аднекуль’, параўн. у бел. паходзіць ’мець падабенства, быць родам адкуль-небудзь’ (Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.), похо́дзіць ’тс’ > похо́джы ’падобны’ (ТС), ’належаць паводле нараджэння да якога-небудзь класа, нацыі’, ’узнікаць, утварацца’ (ТСБМ). Да першага значэння паходзіць ’выходзіць з чаго-небудзь’ і суадноснага з ім паход ’лішак’ можна прывесці паралель з літ. pértekėti ’працякаць’, ’перацячы, пераліцца’, pértekti ’мець у дастатку, удосталь’ і per̃teklius ’лішак’, у той час як літ. atliekà, ãtliekas, atlaikà, liẽkana ’лішак’ суадносяцца з lìkti ’заставацца, пакідаць’, якое (як і бел. лі́шак < прасл. lixъ) узыходзіць да і.-е. *leik​u̯‑so‑ ’пакідаць’ (Трубачоў, Эт. сл., 15, 91).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

złożyć

зак.

1. скласці;

złożyć we dwoje — скласці напалам;

2. падаць; унесці;

złożyć zażalenie — падаць скаргу;

3. выразіць, выказаць;

złożyć gratulacje — павіншаваць;

złożyć podziękowanie — выказаць падзяку;

złożyć broń (oręż) — скласці зброю;

złożyć podpis — паставіць подпіс;

złożyć wizytę — нанесці візіт;

złożyć zeznania — даць паказанні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нанести́ сов.

1. в разн. знач. нане́сці, мног. панано́сіць, панано́шваць;

нанести́ книг нанесці́ (панано́сіць, панано́шваць) кніг;

ло́дку нанесло́ на мель ло́дку нане́сла на мель;

нанести́ на ка́рту нане́сці на ка́рту;

2. (причинить, сделать) нане́сці, прычыні́ць;

нанести́ ра́ну нане́сці ра́ну;

нанести́ уда́р нане́сці ўдар;

нанести́ уще́рб прычыні́ць (нане́сці) уро́н (шко́ду);

нанести́ убы́ток прычыні́ць стра́ту;

нанести́ оскорбле́ние абра́зіць (каго);

нанести́ бесче́стье знява́жыць го́нар (чый), знясла́віць (каго), аганьбава́ць (каго), зга́ньбіць (каго);

нанести́ пораже́ние нане́сці паражэ́нне;

нанести́ визи́т нане́сці візі́т (каму), наве́даць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)