небо́сь вводн. сл., разг. нябо́сь; (вероятно, пожалуй) ма́быць, му́сіць, напэ́ўна, віда́ць;

небо́сь, с доро́ги уста́ли? нябо́сь (ма́быць, му́сіць, напэ́ўна, віда́ць), з даро́гі стамі́ліся?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

out of sight of

дзе не віда́ць, дзе немагчы́ма быць уба́чаным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

знать​III вводн. сл. віда́ць; (должно быть) ма́быць, му́сіць; (вероятно) напэ́ўна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

never-ending [ˌnevərˈendɪŋ] adj. няспы́нны; бесперапы́нны; безупы́нны; бяско́нцы;

This work is never-ending. Гэтай працы канца-краю не відаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

видне́ться несов. відне́цца, віда́ць (в прошедшем времени переводится со вспомогательным глаголом быць), быць ба́чным;

вдали́ видне́лись го́ры удалечыні́ былі́ віда́ць (ба́чны) го́ры, удалечыні́ відне́ліся го́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

істо́та, -ы, ДМ -то́це, мн. -ы, -то́т, ж.

1. Жывы арганізм; чалавек або жывёліна.

Навокал не відаць ніводнай жывой істоты.

2. Сукупнасць пэўных уласцівасцей, якасцей, фізічных і душэўных сіл чалавека.

Непасрэднасць дзіцячай істоты.

Мары і летуценні захапілі ўсю яго істоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

відаво́чна.

1. пабочн. сл. Напэўна, відаць, мабыць.

Ён, в., да нас сёння не прыедзе.

2. прысл. Яўна, прыметна; адкрыта.

Яны робяць усё в.

3. безас., у знач. вык. Ясна, бясспрэчна.

Было в., што чалавеку не хапае вопыту ў гэтай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

podobno

відаць; відавочна; здаецца; як быццам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stóckfinster

гл. stockdunkel;

es ist ~ — нічо́га не віда́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánscheinend

1.

a уяўны

2.

adv віда́ць, здае́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)