summit [ˈsʌmɪt] n.

1. вяршы́ня;

the summit of my ambitions мяжа́ маі́х імкне́нняў

2. са́міт, сустрэ́ча на вышэ́йшым узро́ўні;

summit talks перамо́вы на вышэ́йшым узро́ўні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ДЗІКЛАСМТА́,

вяршыня ва ўсх. частцы Вял. Каўказа, на мяжы Грузіі, Дагестана і Чэчні. Выш. 4285 м. Складзена з гліністых сланцаў і пясчанікаў. Ёсць ледавікі.

т. 6, с. 115

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕН-НЕ́ВІС

(Ben Nevis),

самая высокая вяршыня Вялікабрытаніі, у Грампіянскіх гарах (Шатландскае нагор’е). Выш. 1343 м. Складзена з гранітаў і андэзітаў, укрыта горнымі лугамі.

т. 3, с. 100

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Вярхоўка1 ’вяршаліна (маладняку)’ (КТС), укр. верхівкавяршыня расліны’, рус. урал. верхо́вкавяршыня дрэва’. Утворана ад вярховы і суф. ‑к‑a. Да верх (гл.).

Вярхо́ўка2 ’верхаводка, Leucaspius delineatus’ (Інстр. II, Нік.; Очерки; Жук., 214), рус. верховка: наўг., цвяр., басейн р. Волгі ’дробная рыба, якая плавае ў верхніх слаях вады, верхаводка’, польск. wierzchówka ’гатунак плоткі’. Паўн.-слав. інавацыя ўтвораная ад вярховы (vьrx‑ov‑ъ) і суф. ‑к‑a. Да верх (гл.).

Вярхо́ўка3 ’вецер (на Азоўскім моры)’ (КТС). Запазычана з рус. мовы (пры перакладзе твораў К. Паўстоўскага).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vertex [ˈvɜ:teks] n. (pl. vertices or vertexes)

1. math. вяршы́ня (конуса)

2. верхаві́на, пік;

on the vertex of the hill на вяршы́ні ўзго́рка

3. astron. зені́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БАЗАРДЗЮЗЮ́,

вяршыня Галоўнага, або Водападзельнага, хрыбта Вял. Каўказа, на мяжы Азербайджана і Дагестана. Выш. 4466 м. Складзена з гліністых сланцаў і парфірытаў. Укрыта вечным снегам і невял. ледавікамі.

т. 2, с. 218

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акмеі́зм

(ад гр. akme = вяршыня)

мадэрнісцкая плынь у рускай паэзіі пач. 20 ст., якая прапагандавала тэорыю «чыстага мастацтва», індывідуалізм і містыку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акрапета́льны

(ад гр. akron = вяршыня + лац. petere = імкнуцца)

накіраваны да вяршыні, напр. парадак распускання кветак у шэрагу суквеццяў (гронка, колас, шчыток).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Kppe

f -, -n

1) вяршы́ня (гары)

2) пле́шка (цвіка), гало́ўка (запалкі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

First

m -(e)s, -e, f -, -en

1) вяршы́ня (гары)

2) вільча́к (даху)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)