высокабялко́вы, ‑ая, ‑ае.

З вялікім працэнтам бялкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́стбіф, ‑а, м.

Ялавічына, засмажаная вялікім кавалкам.

[Англ. roastbeef.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

быва́лы, -ая, -ае.

1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, з вялікім жыццёвым вопытам.

Ён чалавек б.

2. Прывычны, які бываў ужо раней.

Справа гэта бывалая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пранікнёны, -ая, -ае (кніжн.).

1. 3 вялікім унутраным пранікненнем, хвалююча шчыра.

Пранікнёная прамова.

2. Тое, што і праніклівы (у 2 знач.).

Пранікнёныя вочы.

|| наз. пранікнёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аднамесны матацыкл.

Новыя мадэлі мапедаў і скутараў карыстаюцца вялікім попытам.

2. Аднамесная спартыўная лодка з падвесным маторам.

|| прым. ску́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уплы́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

1. Уздзеянне на каго-, што-н.

Рабіць у. на чытачоў.

Пад чужым уплывам.

Дабратворны ў.

2. Аўтарытэт, улада.

Чалавек з вялікім уплывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эсплана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д (спец.).

1. Шырокая вуліца з адеямі пасярэдзіне.

2. Пустое, незабудаванае месца паміж сценамі крэпасці (уст.).

3. Плошча перад вялікім будынкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́тыш, ‑а, м.

Від голуба з вялікім валлём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́дкі, -ая, -ае.

1. Які хутка ходзіць, рухаецца, лёгкі на хаду.

Х. конь.

2. Які карыстаецца вялікім попытам (пра тавары, вырабы і пад.).

Ходкая прадукцыя.

|| наз. хо́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узвялі́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Кніжн. Праславіцца; стаць вялікім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)