те́хника в разн. знач. тэ́хніка, -кі ж.;

передова́я те́хника перадава́я тэ́хніка;

высо́кая те́хника игры́ высо́кая тэ́хніка гульні́;

испо́льзование те́хники на строи́тельстве выкарыста́нне тэ́хнікі на будаўні́цтве;

те́хника безопа́сности тэ́хніка бяспе́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

high fidelity [ˌhaɪfɪˈdeləti] n. dated высо́кая я́касць/дакла́днасць аднаўле́ння гу́ку (пра радыё)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

высо́кі, ‑ая, ‑ае.

1. Вялікі, працяглы знізу ўверх; проціл. нізкі. Высокі дом. □ На парозе паказаўся высокі стары ў цёмнай кашулі,.. з люлькаю ў зубах. Якімовіч. Велізарны, высокі, ясна асветлены зал быў перапоўнены. Самуйлёнак. Над намі шушукаюцца высокія гордыя хвоі. Бядуля. // Які знаходзіцца на значная вышыні над узроўнем мора. Высокая мясцовасць. Высокія горы.

2. Значна большы за сярэднюю норму. Высокія тэмпы развіцця. Высокі ўраджай. Высокая тэмпература. □ Напярэдадні майскага свята механічны цэх.. узяў самыя высокія абавязацельствы. Шыцік.

3. Добры па якасці; выдатны. Высокае майстэрства. Высокая культура. Высокая тэхніка.

4. Выдатны па свайму значэнню, вельмі важны; пачэсны, шаноўны. Высокая ўзнагарода, пасада. Высокі гонар. Высокі госць.

5. Поўны глыбокага значэння, незвычайны па свайму зместу. Высокія ідэі. Высокая мэта. □ Напоўнены сэрцы Пачуццём высокім; Нас гордасць шугае Патокам глыбокім. Колас.

6. Вытанчаны, рафінаваны. Высокае мастацтва. Высокая культура.

7. Тонкі, рэзкі (пра гукі). Высокі голас. Высокая нота. □ З дынаміка пачуліся перарывістыя гукі: то высокія, то нізкія. Шыцік. З кузні ляцеў звон сухі, высокі. Пташнікаў.

•••

Высокі стыль — стыль, уласцівы ўрачыстай паэзіі, прозе.

Высокія шыроты — шыроты, далёкія ад экватара, блізкія да полюсаў.

Птушка высокага палёту гл. птушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rectitude

[ˈrektɪtu:d]

n.

сумле́ннасьць f.; шчы́расьць f., высо́кая мара́льнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

highness

[ˈhaɪnəs]

n.

вышыня́ f., высо́кая ступе́нь; узвы́шанасьць (ідэа́лаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alp

[ælp]

n.

1) высо́кая гара́

2) высакаго́рная па́ша

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

энтузія́зм

(гр. enthusiasmos)

высокая ступень натхнення, душэўны ўздым.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

apogee [ˈæpədʒi:] n. апаге́й (таксама перан.); са́мая высо́кая ступе́нь развіцця́; ро́сквіт (чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наве́дванне ср.

1. (действие) посеще́ние;

2. посеща́емость ж.;

высо́кае н. заня́ткаў — высо́кая посеща́емость заня́тий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збан, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Высокая гліняная пасудзіна, якая звужаецца ўверсе і мае звычайна ручку.

|| памянш. збано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м. і збано́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. зба́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)