stand out

а) выдава́цца, вытырка́цца, утвара́ць вы́ступ

б) вылуча́цца; кі́дацца ў во́чы

в) не здава́цца, трыма́цца

г) вы́трываць да канца́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зеляне́ць

1. (убірацца травою, лісцем) grünen vi, vimp; grün wérden;

2. (вылучацца зялёным колерам) grün léuchten [schímmern]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выпя́чиваться

1. выпукля́цца, выпіна́цца, выпу́чвацца; выпру́джвацца; см. вы́пятиться;

2. страд. выпукля́цца, выпіна́цца, выпу́чвацца; выпру́джвацца; вылуча́цца, падкрэ́слівацца; см. выпя́чивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wybijać się

незак.

1. прабівацца; прарывацца;

2. выбівацца; вылучацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

show up

а) вы́крыць, вы́явіць (ашука́нца)

б) вы́ставіць на пасьме́шышча

в) вылуча́цца чым, быць выда́тным у чым

г) прыйсьці́, прыбы́ць, зьяві́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

красава́ць

1. (цвісці – пра расліны) gedéihen* vi (s), blühen vi;

2. (вылучацца сваёй прыгажосцю) schön ánzusehen sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

залаце́ць, ‑ее; незак.

Разм.

1. Станавіцца залатым, набываць адценне, колер золата. На ўсходзе паволі залацее неба.

2. Вылучацца сваім залатым колерам; блішчаць, як золата (пра што‑н. залацістае, бліскучае). Залацеюць на першых праменнях сонца пяскі Сухіх грудоў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábzeichnen

1.

vt зрысава́ць; счэ́рчваць

2.

(sich) вызнача́цца, вылуча́цца

(сярод чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выставля́ться

1. высо́ўвацца;

2. разг. выстаўля́цца, хвалі́цца; см. вы́ставиться;

3. страд. выстаўля́цца; высо́ўвацца; пака́звацца; выганя́цца; выма́цца; вылуча́цца; см. выставля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барваве́ць, ‑вавее і барво́вець, ‑вовее; незак.

1. Чырванець, займацца чырванню. Там, за лесам, неспакойна барвавела неба. Лупсякоў. Макухаў твар барвавее, у вачах злосць. Асіпенка.

2. Вылучацца сваім барвовым колерам, віднецца. Ты бачыш? — Сягоння на ўсходзе Без ліку сцягі барвавеюць. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)