streamline [ˈstri:mlaɪn] v.

1. надава́ць абцяка́льную фо́рму (чаму-н.)

2. рабі́ць што-н. больш эфекты́ўным або́ рацыяна́льным;

streamline the text скарача́ць тэкст, выкіда́ць з тэ́ксту непатрэ́бнае, рабі́ць купю́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cast out

а) выганя́ць (з краі́ны), высяля́ць

б) выкіда́ць (з кра́ю, з тава́рыства)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́кідацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Выжыць у неспрыяльных умовах; выйсці, выбрацца з цяжкага становішча, беднасці. Двое меншых дзяцей.. [Лаўрэн] пахаваў, — не ўзняліся яны на ногі ў голадзе ды холадзе. А Міхаська сяк-так выкідаўся, акрыяў. Якімовіч. Цяжка было.. [Акіліне] з дачкою выкідацца з бясхлеб’я. Вітка.

выкіда́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да выкінуцца.

2. Зал. да выкіда́ць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

edit [ˈedɪt] v.

1. рэдагава́ць, рыхтава́ць да дру́ку

2. манці́раваць (фільм, тэле або радыёперадачу)

3. быць рэда́ктарам (газеты, часопіса, кнігі і да т.п.)

edit out [ˌedɪtˈaʊt] phr. v. выкрэ́сліваць, выкіда́ць (пры рэдагаванні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disgorge

[dɪsˈgɔrdʒ]

v.t.

1) выры́гваць

2) выкіда́ць, вываро́чваць

3) Figur. аддава́ць пад прыму́сам (незако́нна набы́тае, захо́пленае)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

expel

[ɪkˈspel]

v.t.

1) выпі́хваць, выштурхо́ўваць

2) выганя́ць; выключа́ць; выкіда́ць

to expel from school — вы́ключыць са шко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выки́дывать несов.

1. (выбрасывать) выкіда́ць, выкі́дваць;

2. перен., разг. выкі́дваць, адпа́льваць;

выки́дывать шту́ки адпа́льваць шту́кі;

3. (разрешаться от бремени выкидышем) прост. скіда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыкіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Выкінуць усіх, многіх або ўсё, многае. [Юзік:] А што, калі .. [коні] нас разнясуць ды павыкідаюць, бо маладыя, першы раз запрэжаны? Чарот. Дзяцел падзяўбе, падзяўбе, потым павыкідае са шчыліны трэсачкі на зямлю ды зноў за работу. Мяжэвіч. Ліпы, што раслі ўздоўж гарадскіх вуліц, толькі павыкідалі свае светла-зялёныя ліпучыя лісточкі. Арабей.

2. Выкідаць некаторы час. Павыкідаць да абеду гной.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eject

[ɪˈdʒekt]

v.t.

1) выкіда́ць, выпіха́ць

The volcano ejected lava and ashes — Вулька́н выкіда́ў ля́ву й по́пел

2) выганя́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

изверга́ть несов.

1. (выбрасывать) выкіда́ць, выкі́дваць; (о вулкане и т. п.) вывярга́ць;

2. физиол. вывярга́ць;

3. (произносить, выкрикивать ругательства, проклятия и т. п.) выкры́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)