класік назоўнік | мужчынскі род
-
Выдатны, агульнапрызнаны дзеяч навукі, мастацтва, літаратуры.
- Класікі беларускай літаратуры.
-
Прыхільнік класіцызму ў мастацтве.
-
Спецыяліст у галіне класічнай філалогіі, а таксама чалавек, які атрымаў адукацыю ў галіне антычных моў і
літаратур.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
трыумф назоўнік | мужчынскі род
-
Бліскучы поспех, урачыстасць (першапачаткова ў Старажытным Рыме — урачыстая сустрэча палкаводца і яго войска
ў сувязі з дасягнутай перамогай).
-
Наогул выдатны поспех, бліскучая перамога ў чым-н.
|| прыметнік: трыумфальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
słynny
славуты, вядомы, выдатны, знаны; слынны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
celujący
выдатны; вельмі добры; надзвычай добры
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
байкапісец, ‑пісца, м.
Аўтар баек 1 (у 1 знач.). Выдатны сатырык і байкапісец. Кандрат Крапіва ўнёс вялікі ўклад у развіццё беларускай савецкай літаратуры. Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першадрукар, ‑а, м.
Той, хто паклаў пачатак кнігадрукаванню. Беларускі першадрукар Францішак Скарына — выдатны вучоны, вялікі асветнік-гуманіст і палымяны патрыёт роднай зямлі. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кла́сік ’выдатны агульнапрызнаны пісьменнік, дзеяч навукі або мастацтва’, ’прадстаўнік класіцызму’, ’спецыяліст у галіне класічнай філалогіі’ (ТСБМ). Гл. клас.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
отли́чный
1. (различный) ро́зны, адме́тны;
2. (превосходный) выда́тны, ве́льмі до́бры, надзвы́чай до́бры.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
беззаганны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае заганаў, недахопаў; бездакорны па якасці. Беззаганная прадукцыя. Беззаганны верш. Беззаганная ідэя. Беззаганны характар. // Выдатны, дасканалы. Беззаганная выпраўка. Беззаганныя паводзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
epóchemachend
a эпаха́льны, надзвыча́йны, выда́тны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)