класік назоўнік | мужчынскі род

  1. Выдатны, агульнапрызнаны дзеяч навукі, мастацтва, літаратуры.

    • Класікі беларускай літаратуры.
  2. Прыхільнік класіцызму ў мастацтве.

  3. Спецыяліст у галіне класічнай філалогіі, а таксама чалавек, які атрымаў адукацыю ў галіне антычных моў і літаратур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

трыумф назоўнік | мужчынскі род

  1. Бліскучы поспех, урачыстасць (першапачаткова ў Старажытным Рыме — урачыстая сустрэча палкаводца і яго войска ў сувязі з дасягнутай перамогай).

  2. Наогул выдатны поспех, бліскучая перамога ў чым-н.

    • Т. балета.

|| прыметнік: трыумфальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

słynny

славуты, вядомы, выдатны, знаны; слынны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

celujący

выдатны; вельмі добры; надзвычай добры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

байкапісец, ‑пісца, м.

Аўтар баек 1 (у 1 знач.). Выдатны сатырык і байкапісец. Кандрат Крапіва ўнёс вялікі ўклад у развіццё беларускай савецкай літаратуры. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першадрукар, ‑а, м.

Той, хто паклаў пачатак кнігадрукаванню. Беларускі першадрукар Францішак Скарына — выдатны вучоны, вялікі асветнік-гуманіст і палымяны патрыёт роднай зямлі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кла́сіквыдатны агульнапрызнаны пісьменнік, дзеяч навукі або мастацтва’, ’прадстаўнік класіцызму’, ’спецыяліст у галіне класічнай філалогіі’ (ТСБМ). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отли́чный

1. (различный) ро́зны, адме́тны;

2. (превосходный) выда́тны, ве́льмі до́бры, надзвы́чай до́бры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

беззаганны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае заганаў, недахопаў; бездакорны па якасці. Беззаганная прадукцыя. Беззаганны верш. Беззаганная ідэя. Беззаганны характар. // Выдатны, дасканалы. Беззаганная выпраўка. Беззаганныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

epóchemachend

a эпаха́льны, надзвыча́йны, выда́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)