узнервава́ць, ‑нервую, ‑нервуеш, ‑нервуе; зак., каго.
Разм. Моцна ўсхваляваць, вывесці з раўнавагі. Саша і Аляксей міжвольна засмяяліся. Гэта яшчэ больш узнервавала Рабушку. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wywieść
зак.
1. вывесці;
2. зрабіць выснову; вывесці; заключыць;
3. вывесці; даказаць;
wywieść z błędu — растлумачыць (паказаць) каму яго памылку;
wywieść w pole — ашукаць, абдурыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ме́нтаць ’разглядаць’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Няясна. Відавочна, значэнне лексемы запісана не зусім дакладна ці недастаткова. З прыведзенага прыкладу можна было б вывесці ’разглядаць рэч, перабіраючы яе рукамі’. У такім выпадку ментаць можна было б генетычна вывесці з польск. miąć ’мяць’, miętolić, miętosić.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́руліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Вывесці самалёт, машыну куды‑н. па зямлі. Самалёт выруліў на ўзлётную паласу. Шафёр выруліў машыну на сярэдзіну вуліцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасіпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Вымавіць сіплым голасам. — Вывесці гэтую балаболку! — урэшце не сказаў, а прасіпеў.. [суддзя], узмакрэлы і знясілены ад такога нябачанага канфузу. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераве́сці², -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; -ве́дзены; зак.
1. каго-што. Знішчыць, вывесці.
П. мышэй.
2. што. Зрасходаваць без асаблівай карысці або марна (разм.).
П. грошы.
|| незак. пераво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.
|| наз. пераво́д, -у, М -во́дзе, м. П. грошай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расшавялі́ць, ‑вялю, ‑веліш, ‑валіць; зак., каго-што.
1. Шавелячы, змяніць становішча чаго‑н.; разварушыць. Расшавяліць вуголле ў печы. // Шавелячы, штурхаючы, вывесці са стану спакою; разбудзіць. Расшавяліць соннага.
2. перан. Абудзіць да дзейнасці, вывесці са стану вяласці, абыякавасці да навакольнага. Узварухнулі, расшавялілі, ускалыхнулі калгасны сход разумныя дакументы партыі. Бялевіч. — Бачу, прападае чалавек. Кругом музыка, а ён кісне. Думаю, пайду, расшавялю... Кудравец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́седзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. без дап. Прасядзець, прабыць дзе-н. пэўны час.
В. пры хворым цэлыя суткі.
2. каго. Вывесці птушанят, седзячы на яйках.
В. куранят.
3. перан., што. Дасягнуць чаго-н. доўгім сядзеннем (разм., жарт.).
В. дысертацыю.
|| незак. высе́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскалыха́ць, -лышу́, -лы́шаш, -лы́ша; -лышы́; -лыха́ны; зак.
1. каго-што. Пачаць моцна калыхаць, прымусіць калыхацца.
Р. качэлі.
2. што. Калышучы, зрабіць хісткім, няўстойлівым.
Р. слупок.
3. перан., каго (што). Вывесці са стану апатыі, абыякавасці.
Пыталіся многа, ледзь раскалыхалі яго на адказы.
|| незак. раскалы́хваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
overbalance [ˌəʊvəˈbæləns] v. стра́ціць раўнава́гу (і ўпа́сці); вы́весці з раўнава́гі;
He overbalanced and fell into the mud. Ён страціў раўнавагу і паваліўся ў гразь.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)