папазбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і папазбі́рваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што і чаго (разм.).

Збіраць доўга, неаднаразова; сабраць многа чаго-н.

Вось тут мы грыбоў папазбіралі (папазбірвалі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oś

ж. вось;

oś obrotu — вось вярчэння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ён, яго́, яму́, ім, аб ім, м.; яна́, яе́, ёй, яе́, ёй (ёю), аб ёй, ж.; яно́, яго́, яму́, яго́, ім, аб ім, н., мн. яны́, іх, ім, іх, імі, аб іх; займ. асаб. 3 ас. адз.

1. Указвае на прадмет гаворкі (выключаючы суразмоўцаў).

2. толькі Р. Ужыв. ў знач. прыналежнага займенніка.

Яго кніга.

3. У спалучэнні з часціцай «вось» набывае ўказальны характар.

Вось ён — бацькоўскі дом!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няшча́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Бяда, гора; няшчасны выпадак.

Н. мне з табой!

Н. на чыгунцы.

2. Няўдача, адсутнасць поспеху.

Шчупак з кручка сарваўся, вось н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на​II част. на;

на́те! на́це!;

◊

вот тебе́ (и) на! вось табе́ (і) на!; вось табе́ (і) ма́еш!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

following​1 [ˈfɒləʊɪŋ] n.

1. гру́па прыхі́льнікаў

2. the following насту́пнае, вось што;

He said the following. Ён сказаў наступнае/вось што.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

axis [ˈæksɪs] n. (pl. axes) вось (у розных знач.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аксія́льны

(ад лац. axis = вось)

восевы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Цяга да ажыццяўлення чаго-н., унутранае імкненне.

Гарэць жаданнем.

Ж. перамогі.

2. Прадмет захаплення, мары і пад.

Тэатральная сцэна — вось яго ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваява́ць, ваю́ю, ваю́еш, ваю́е; ваю́й; незак.

1. Весці вайну, удзельнічаць у вайне, змагацца.

В. да перамогі.

В. з недахопамі (перан.: змагацца).

2. перан. Сварыцца, буяніць.

Напіўся, вось і ваюе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)