на́сцеж прысл. (spérr¦angel)weit auf [óffen] stehen*;

во́кны адчы́неныя на́сцеж die Fénster stehen weit auf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паабскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абскрэбці ўсё, многае. Паабскрабаць вокны ад фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адвесіць усё, многае. Паадвешваць шторы. Паадвешваць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадта́йваць, ‑ае; зак.

Тое, што і паадтаваць. [Аліна:] — Так напалім [печы], каб усе вокны паадтайвалі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урасці́, -ту́, -це́ш, -це́; уро́с, урасла́, -ло́; зак.

1. у што. Па меры росту пранікнуць углыб, унутр.

Яблынькі добра ўраслі карэннем у глебу.

Хата па вокны ўрасла ў зямлю (перан.: моцна асела).

2. чым. Зарасці, парасці.

Двор урос травой.

|| незак. ураста́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашклі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Уставіць шкло, шыбу ў раму. Зашкліць вокны. Зашкліць веранду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Рэзкім ударам прымусіць выпасці ўсё, многае.

П. вокны.

2. Ударамі ачысціць ад пылу ўсё, многае.

П. дываны.

3. Зрабіць вялікую колькасць паглыбленняў.

Вада павыбівала канаўкі.

4. Пракласці яздой, хадзьбой, пратаптаць многа чаго-н.

П. сцежкі ў жыце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налі́чнік, ‑а, м.

Тое, што і ліштва. Без налічнікаў вокны сляпыя Паглядалі на кедры сівыя. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітава́цца, ‑туецца; незак.

1. Паддавацца кітаванню. У сухую пагоду вокны добра кітуюцца.

2. Зал. да кітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запя́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; каго-што.

Разм. Закрыць, павесіўшы што‑н.; завесіць. Запяць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)