папо́ў, ‑ова.

Які належыць папу.

•••

Глядзець на паповы сані гл. глядзець.

Палова вока гл. вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tit for tat

во́ка за во́ка, зуб за зуб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

во́пытны, -ая, -ае.

1. гл. вопыт.

2. Які мае вопыт (у 2 знач.).

Вопытныя кадры.

В. чалавек.

Вопытнае вока (спрактыкаванае, натрэніраванае).

|| наз. во́пытнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бы², злуч. (разм.).

Ужыв. ў параўнаннях са знач.: як, усё роўна як, быццам, нібыта.

Сумна, бы на хаўтурах.

Ліхтарык свеціць, бы ў цемры воўчае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прызвыча́ены, -ая, -ае.

1. Які стаў прывычкай, прывычны, звычайны.

П. рух.

2. Які прывык да чаго-н.

Прызвычаенае да цемнаты вока.

|| наз. прызвыча́енасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́чы,

гл. вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ткнуть сов., прост. вы́калаць;

вы́ткнуть глаз вы́калаць во́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кривогла́зый разг. слепаво́кі; сляпы́ на адно́ во́ка, аднаво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

акамада́цыя ж., спец. аккомода́ция;

○ а. во́ка — аккомода́ция гла́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ла́шчыць несов. ласка́ть; не́жить;

◊ л. во́ка — ра́довать глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)