sewerage

[ˈsu:ərɪdʒ]

n.

1) каналіза́цыя f.

2) сьцёкавыя во́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тэрытарыя́льны территориа́льный;

~ныя ме́жы — территориа́льные грани́цы;

~ная а́рмія — территориа́льная а́рмия;

○ ~ныя во́ды — территориа́льные во́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возеразна́ўства, ‑а, н.

Аддзел гідралогіі, які вывучае ўнутраныя воды (азёры, сажалкі і пад. вадаёмы); лімналогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімнало́гія, ‑і, ж.

Спец. Аддзел гідралогіі, які вывучае ўнутраныя воды (азёры, сажалкі і пад. вадаёмы).

[Ад грэч. limnē — стаячая вада, возера і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгле́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падглебы, змяшчаецца пад глебай. Падглебавы гарызонт. Падглебавыя воды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басе́йн, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяльна збудаваны штучны вадаём для плавання, купання.

Зімні б.

Спартыўны б.

2. Тэрыторыя, з якой паверхневыя і грунтавыя воды сцякаюць у дадзены вадаём.

Б.

Прыпяці.

3. Зона залягання карысных выкапняў.

Каменнавугальны б.

|| прым. басе́йнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́йка​II (для воды) ра́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паво́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паводкі. Урадлівы пласт зямлі пачынаюць змываць паводкавыя воды. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жале́зісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе жалеза, багаты жалезам. У глыбокіх пластах воды нярэдка бываюць жалезістымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяплі́цы Мінеральныя воды (Гарб.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)