льстить несов.

1. (кому) ліслі́віць (перад кім); (хвалить) хвалі́ць (каго); (подлизываться) падлі́звацца (да каго);

2. (кому, чему — доставлять удовольствие) це́шыць (каго, што), дава́ць уце́ху (каму, чаму); ла́шчыць (каго, што); падаба́цца (каму, чаму);

э́то льсти́ло его́ самолю́бию гэ́та це́шыла яго́ самалю́бства (дава́ла ўце́ху яго́ самалю́бству);

ему́ льсти́ло внима́ние молодёжи яго́ це́шыла (яму́ дава́ла ўце́ху, яму́ падаба́лася) ува́га мо́ладзі;

льстить себя́ наде́ждой це́шыць сябе́ надзе́яй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтарэ́с, -су (мн. інтарэ́сы) м.

1. (внимание) интере́с;

праяўля́ць вялі́кі і. да спра́вы — проявля́ть большо́й интере́с к де́лу;

2. чаще мн. (потребности, запросы, стремления) интере́сы;

абаро́на дзяржа́ўных ~саў — защи́та госуда́рственных интере́сов;

сын жыў сваі́мі ~самі — сын жил свои́ми интере́сами;

3. (польза, нужда) интере́с;

у на́шых ~сах — в на́ших интере́сах;

няма́ нія́кага ~су е́хаць туды́ — нет никако́го интере́са (никако́й нужды́) е́хать туда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привлека́ть несов.

1. прыця́гваць; (к участию в чём-л. — ещё) залуча́ць; (вовлекать) уця́гваць (у што);

привлека́ть внима́ние прыця́гваць ува́гу;

привлека́ть взо́ры прыця́гваць по́зіркі (по́гляды);

привлека́ть к отве́тственности прыця́гваць да адка́знасці;

привлека́ть к суду́ прыця́гваць да суда́;

привлека́ть к рабо́те прыця́гваць (залуча́ць) да рабо́ты, уця́гваць у рабо́ту;

2. (влечь, манить) прыця́гваць, ва́біць, прыва́бліваць;

привлека́ть свои́м тала́нтом прыця́гваць (ва́біць, прыва́бліваць) сваі́м та́лентам;

3. (склонять) схіля́ць;

привлека́ть на свою́ сто́рону схіля́ць на свой бок;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заня́цца I сов.

1. приступи́ть к заня́тиям, заня́ться;

з. наву́кай — заня́ться нау́кой;

з. трэніро́ўкай — заня́ться трениро́вкой;

з. з адстаю́чымі ву́чнямі — заня́ться с отстаю́щими ученика́ми;

2. (проявить внимание к кому-л.) заня́ться;

з. хво́рым — заня́ться больны́м;

3. разг. (с кем-, чем-л.) связа́ться;

нашто́ ты з ім ~ня́ўся? — заче́м ты с ним связа́лся?

заня́цца II сов.

1. (начать светать) заня́ться;

~няло́ся на ра́ніцуу́тро заняло́сь;

2. заня́ться, загоре́ться;

на́ша ха́та ~няла́ся ад сусе́дняй — на́ша изба́ заняла́сь (загоре́лась) от сосе́дней

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

займа́цца I несов.

1. (приступать к занятиям) занима́ться;

2. (проявлять внимание к кому-л.) занима́ться;

3. разг. (с кем, чем-л.) свя́зываться;

1-3 см. заня́цца I;

4. занима́ться; учи́ться;

ву́чні ~ма́юцца ў шко́ле ў дзве зме́ны — ученики́ занима́ются (у́чатся) в шко́ле в две сме́ны;

5. промышля́ть; занима́ться;

з. рыбало́ўствам — занима́ться рыболо́вством;

6. страд. занима́ться; развлека́ться; см. займа́ць 1;

з. бала́чкамі — ля́сы точи́ть

займа́цца II несов.

1. (начинать светать) занима́ться;

2. загора́ться, занима́ться;

1, 2 см. заня́цца II;

з. на дзень — бре́зжить, бре́зжиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

интере́с м.

1. (внимание) ціка́васць, -ці ж.; інтарэ́с, -су м.; ува́га, -гі ж.;

проявля́ть большо́й интере́с к де́лу праяўля́ць вялі́кую ціка́васць (вялі́кі інтарэ́с, вялі́кую ўва́гу) да спра́вы;

2. (занимательность, значительность) ціка́васць, -ці ж.;

де́ло име́ет обще́ственный интере́с спра́ва ма́е грама́дскую ціка́васць;

3. (нужда, потребность, польза) інтэ́рас, -су м., разг.; інтарэ́сы, -саў мн.; кары́сць, -ці ж.;

защи́та госуда́рственных интере́сов абаро́на дзяржа́ўных інтарэ́саў;

духо́вные интере́сы духо́ўныя інтарэ́сы;

в на́ших интере́сах у на́шых інтарэ́сах;

делово́й интере́с дзелавы́ інтэ́рас;

нет никако́го интере́са е́хать туда́ няма́ нія́кага інтэ́расу (нія́кай кары́сці) е́хаць туды́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

указа́ть сов.

1. (показать) паказа́ць; (обратить внимание, отметить — ещё) зазна́чыць; (назвать) назва́ць;

указа́ть па́льцем на кого́-л. паказа́ць па́льцам на каго́е́будзь;

указа́ть доро́гу паказа́ць даро́гу;

указа́ть на недоста́тки в рабо́те зазна́чыць, што ў рабо́це ёсць недахо́пы, паказа́ць на недахо́пы ў рабо́це;

указа́ть кни́гу назва́ць кні́гу;

2. (разъяснить) расказа́ць, растлума́чыць; (дать наставление, научить — ещё) указа́ць, навучы́ць;

указа́ть, как вести́ рабо́ту расказа́ць (растлума́чыць, указа́ць, навучы́ць), як ве́сці рабо́ту (як працава́ць);

3. (установить, определить, назвать, наметить) вы́значыць, прызна́чыць, назва́ць;

указа́ть ме́сто встре́чи вы́значыць (прызна́чыць, назва́ць) ме́сца сустрэ́чы;

указа́ть вре́мя прие́зда вы́значыць (прызна́чыць, назва́ць) час прые́зду;

указа́ть (на) дверь паказа́ць на дзве́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцягну́ць сов.

1. (отодвинуть, переместить; насильно отвести в сторону) оттащи́ть, оттяну́ть;

2. (отвести, отвлечь) оттяну́ть;

а. сі́лы з фла́нга — оттяну́ть си́лы с фла́нга;

3. (на прежнее место) оттащи́ть;

а. са́ні на ме́сца — оттащи́ть са́ни на ме́сто;

4. (сделать отвислым) оттяну́ть;

а. кішэ́ні — оттяну́ть карма́ны;

5. (что-л. натянутое) оттяну́ть;

а. шнур — оттяну́ть шнур;

а. ску́ру на жываце́ — оттяну́ть ко́жу на животе́;

6. тех. (удлинить путём ковки) оттяну́ть;

7. перен. (отклонить от чего-л.) отвле́чь;

а. ува́гу — отвле́чь внима́ние;

8. перен. (отнести на более длительный срок) оттяну́ть;

а. вынясе́нне прыгаво́ру — оттяну́ть вынесе́ние пригово́ра;

за ву́шы не адця́гнеш — за́ уши не отта́щишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыня́ць сов., в разн. знач. приня́ть; (унести — ещё) убра́ть;

п. тава́р — приня́ть това́р;

п. спра́вы — приня́ть дела́;

п. у інстыту́т — приня́ть в институ́т;

п. дэлега́цыю — приня́ть делега́цию;

п. хво́рага — приня́ть больно́го;

п. пастано́ву — приня́ть постановле́ние;

п. абавяза́цельствы — приня́ть обяза́тельства;

п. міксту́ру — приня́ть миксту́ру;

п. за адзі́нку — приня́ть за едини́цу;

п. упра́ва — приня́ть впра́во;

студэ́нта ~нялі́ за наста́ўніка — студе́нта при́няли за учи́теля;

п. ме́ры — приня́ть ме́ры;

п. падда́нства — приня́ть по́дданство;

п. са стала́ — убра́ть (приня́ть) со стола́;

п. (блі́зка) да сэ́рца — приня́ть (бли́зко) к се́рдцу;

п. пад ува́гу — приня́ть во внима́ние; взять в расчёт;

п. у разлі́к — приня́ть в расчёт;

п. у штыкі́ — приня́ть в штыки́;

п. эстафе́ту — приня́ть эстафе́ту;

п. по́зу — при́нять по́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́сці сов.

1. в разн. знач. упа́сть; (о подозрении — ещё) пасть; (понизиться в уровне — ещё) убы́ть;

у се́нцах упа́ла вядро́ — в сеня́х упа́ло ведро́;

пасля́ стрэ́лу не́калькі чалаве́к упа́ла — по́сле вы́стрела не́сколько челове́к упа́ло;

з клёна ўпаў жо́ўты лісто́к — с клёна упа́л жёлтый листо́к;

валасы́ ўпа́лі на во́чы — во́лосы упа́ли на глаза́;

цень упа́ў на зямлю́ — тень упа́ла на зе́млю;

на яго́ ўпа́ла падазрэ́нне — на него́ па́ло подозре́ние;

вада́ ў рацэ́ ўпа́ла — вода́ в реке́ упа́ла (убыла́);

2. в др. знач. впасть;

яго́ шчо́кі зусі́м упа́лі — его́ щёки совсе́м впа́ли;

у. ў бе́днасць — впасть в нужду́;

у. ў ро́спач — впасть в отча́яние;

у. ду́хам — пасть ду́хом;

ка́менем у. — ка́мнем упа́сть;

засло́на з вачэ́й упа́ла — пелена́ с глаз упа́ла;

я́блыку няма́ дзе ўпа́сція́блоку не́где упа́сть;

во́лас з галавы́ не ўпадзе́ — во́лос с головы́ не упадёт;

у. ў во́ка — (каму) обрати́ть на себя́ (чьё) внима́ние;

у. з не́ба на зямлю́ — упа́сть с не́ба на зе́млю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)