сі́лас

‘вежа або яма для захоўвання корму’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сі́лас сі́ласы
Р. сі́ласа сі́ласаў
Д. сі́ласу сі́ласам
В. сі́лас сі́ласы
Т. сі́ласам сі́ласамі
М. сі́ласе сі́ласах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́сіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сіцца; незак.

Узвышацца, стаяць высока.

Удалечыні высіцца вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усту́пісты, -ая, -ае (разм.).

Які мае ўступы¹.

У. бераг.

Уступістая вежа.

|| наз. усту́пістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́шня в разн. знач. ве́жа, -жы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воданапо́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: воданапорная вежа гл. вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воданапо́рны, -ая, -ае.

У выразе: воданапорная вежа — рэзервуар для вады, куды яна паступае пад напорам і адкуль расцякаецца па водаправодзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінарэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Вежа мячэці, з якой мусульман заклікаюць на малітву.

|| прым. мінарэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

steeple [ˈsti:pl] n. шпіль; спіча́стая ве́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

water tower [ˈwɔ:təˌtaʊə] n. воданапо́рная ве́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вавіло́нскі, ‑ая, ‑ае.

У выразах: вавілонскае стоўпатварэнне гл. стоўпатварэнне; вавілонская вежа гл. вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)