курці́на, ‑ы, ж.

1. Уст. Града для кветак або іншых раслін; клумба.

2. Участак, засаджаны адной пародай дрэў, а таксама група дрэў адной пароды.

3. Уст. Частка крапаснога вала паміж двума бастыёнамі.

[Фр. courtine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валI

1. (насыпь) вал, род. ва́ла м.;

крепостно́й вал крапасны́ вал;

2. с.-х., обл. вало́к, -лка́ м.;

сгреба́ть се́но в валы́ зграба́ць се́на ў валкі́;

3. перен. вал, род. ва́ла м.;

огнево́й вал агнявы́ вал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазімава́ць сов. зазимова́ть;

экспеды́цыя ~ва́ла на Но́вай Зямлі́ — экспеди́ция зазимова́ла на Но́вой Земле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эксцэнтрысітэ́т, ‑у, М ‑тэце, м.

Спец.

1. Зрушэнне восі дыска адносна восі вала. Вал з эксцэнтрысітэтам.

2. Адлегласць паміж фокусамі эліпса. Лінейны эксцэнтрысітэт. // Адносіны адлегласці паміж фокусамі эліпса да даўжыні яго вялікай восі. Цікавы эксцэнтрысітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odkarmiać

незак. адкормліваць, выкормліваць;

odkarmiać dziecko — выкормліваць дзіця;

odkarmiać woła — адкормліваць вала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шпат2

(ням. Spat)

хранічнае запаленне скакальнага сустава ў каня ці рабочага вала (параўн. артрыт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

накармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Даць дастатковую колькасць ежы; наталіць чый‑н. голад. Накарміць госця. Накарміць каня. Накарміць пірагамі. □ Узяліся меншыя браты абед варыць: зарэзалі вала, разабралі і зварылі. Самі наеліся і брата накармілі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нядо́ўгі, ‑ая, ‑ае.

1. Які цягнецца кароткі час; кароткачасовы. Пасля нядоўгай .. артылерыйскай падрыхтоўкі падраздзяленне чырвонаармейцаў пайшло ў атаку. Колас.

2. Даволі кароткі. Уздоўж паўднёвага вала, пад навіссю рабін, якія густа пунсавелі гронкамі ягад, нядоўгім радком стаялі клеткі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вадзяны́ вол ’птушка бугай, Ardea stellaris’ (Янк. Мат., Лыс.). Польск. wodny wół ’тс’. Да вол, паколькі крык гэтай птушкі нагадвае мычанне быка або вала. Параўн. іншыя назвы: бык, бугай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шкіў

(гал. schijf)

кола, на якое надзяваецца пас, дзякуючы чаму перадаецца рух з аднаго вала на другі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)