разду́мваць

1. (разважаць) náchdenken* vi; grübeln vi;

2. (вагацца) únschlüssig sein, schwánken vi, záudern vi;

не разду́мваючы óhne zu schwánken, óhne viel náchzudenken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

марга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Міжвольна падымаць і апускаць павекі.

М. вачамі.

2. каму. Падаваць знак рухам павек, падморгваць.

М. суседу, каб замоўк.

3. перан. Свяціць мігаючым святлом.

Лямпачка маргае.

4. перан. Упускаць зручны момант; зяваць (у 2 знач.).

|| аднакр. маргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1—3 знач.).

◊

Вокам не маргнуць —

1) не падаць віду;

2) доўга не раздумваць, не вагацца перад тым, як зрабіць што-н.

|| наз. марга́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stumble [ˈstʌmbl] v.

1. (over/on) спатыка́цца

2. запіна́цца;

stumble over words запіна́цца на сло́вах

3. вага́цца, хіста́цца

stumble across [ˌstʌmbləˈkrɒs] phr. v. наткну́цца, натра́піць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мембра́на ’тонкая пласцінка, здольная вагацца’ (ТСБМ). З рус. мембрана ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83), якое з лац. membrāna ’скурка’, ’тонкі пергамент’. З апошняга праз ст.-польск. мову ст.-бел. мембранъ, мамрамъ, мамранъ, мембрамъ, мемранъ ’пергамент, дакумент на пергаменце’ (XVI ст.) (Булыка, Лекс. запазыч., 57).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вібры́сы

(н.-лац. vibrissae, ад лац. vibrare = дрыжаць, вагацца)

чуллівыя валаскі на губах, часам на грудзях, лапах або хвасце большасці жывёл, якія служаць дадатковымі органамі дотыку..

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ва́карына ’валы вады на рацэ’ (Яшк.), вако́рына ’тс’ (КТС). Балтызм. Параўн. літ. vakarìnis ’вячэрні; заходні’, vakãris ’заходні вецер’ (Цыхун, Лекс. балтызм, 52). Суфікс адзінкавасці ‑ін‑ з’яўляецца не словаўтваральным сродкам, а вынікам перараскладання на беларускай глебе літоўскага слова. Вагары ’хвалі’ да вакар‑ына з азванчэннем г у інтэрвакальным становішчы пад магчымым уплывам вагацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вібра́тар

(ад лац. vibrare = дрыжаць, вагацца)

1) прылада, прыстасаванне для ўтварэння рытмічных ваганняў;

2) адрэзак правадніка, па якім цячэ пераменны ток высокай частаты, што ўзбуджае электрамагнітныя ваганні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

hem​2 [hem]v. падру́бліваць; аблямо́ўваць, упрыго́жваць каймо́й

♦

hem and haw AmE мя́мліць, запіна́цца; вага́цца, не раша́цца

hem in [ˌhemˈɪn] phr. v. акружа́ць (каго-н./што-н. чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weaken [ˈwi:kən] v.

1. слабе́ць; аслабля́ць; зніжа́ць эфекты́ўнасць;

weaken wine with water разбаўля́ць віно́ вадо́ю

2. вага́цца; паддава́цца, здава́цца (пад уплывам, націскам і да т.п.)

3. зніжа́цца (пра цэны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

demur

[dɪˈmɜ:r]

-murred, -murring

1.

v.i.

вага́цца, хіста́цца; мару́дзіць

2.

n.

1) адкла́д -у m., вага́ньне n.

2) пярэ́чаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)