Tráuerbirke

f -, -n ні́цая бяро́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бяро́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. гл. бяроза.

2. Травяністая расліна сямейства бярозкавых з павойным сцяблом і белымі ці ружовымі кветкамі.

|| прым. бяро́зкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязве́рхі, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якога няма верху, верхавіны. Бязверхая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

birch [bɜ:tʃ] n.

1. бяро́за;

the birch grove бярэ́знік, беразня́к

2. the birch лупцо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weeping [ˈwi:pɪŋ] adj. ні́цы;

a weeping birch ні́цая бяро́за;

a weeping willow ні́цая вярба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гузава́ты, ‑ая, ‑ае.

Няроўны, з гузамі і пукатасцямі. Гузаваты лоб. Гузаватая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свілява́ты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Са свіллю; з касымі слаямі; касаслойны. Свіляватая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bereza

ж. г. Бяроза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

плаку́чий ні́цы;

плаку́чая берёза ні́цая бяро́за;

плаку́чая и́ва ні́цая вярба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бярэ́зіна Бярозавы зараснік, лес (Грыг. 1850, Палессе Талст., Слаўг.). Тое ж бяроза (Слаўг.), бярозавік (Віл.), бяроза (Палессе Талст., Слаўг., Слуцк.).

□ ур. Бярэзіна (балота) Слаўг., р. Бяроза (пр. пр. Дняпра), Бяроза (шлях ад Прапойска да Магілёва), ур. Бяроза (поле) каля в. Зялёная Дуброва Слуцк., ур. Бярозавік (балота) каля в. Засценкі Віл., Бярозаўка (назва вуліцы) у в. Свенск Слаўг., в. Бярозаўка Слаўг., г. Бяроза Брэсц.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)