grumble​2 [ˈgrʌmbl] v. (about, at) бурча́ць; ска́рдзіцца;

Farmers are always grumbling about the weather. Фермеры заўсёды скардзяцца на надвор’е.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bellyache

[ˈbelieɪk]

1.

n.

1) боль жывата́

2) Sl. прычы́на для нарака́ньня; кры́ўда f., жаль -ю m.

2.

v.i.

бурча́ць, нарака́ць, ска́рдзіцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mantyczyć

незак.

1. канькаць, дакучаць, надакучаць;

2. бурчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Счутвера́ць ’бурчаць (у жываце)’ (Нар. Гом.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разбурча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; ‑чымся, ‑чыцеся; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга бурчаць. Сабака разбурчаўся. □ Да частай бурклівасці мужа яна прывыкла, але прапусціць міма вушэй яго словы аб дачцэ азначала б няўвагу, абыякавасць, а з-за гэтага Антось яшчэ больш разбурчаўся б. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вя́ркаць ’пішчаць, скавытаць, плакаць’ (Шат.); ’слаба крычаць на розныя галасы’ (КЭС, лаг.), вя́ркыць ’гаварыць павучальным тонам’ (Бяльк.), вяркъць ’скавытаць, плакаць’ (міёр., Нар. лекс.). Рус. арханг. вяркать ’бурчаць’, свярдл. вя́ргать ’бурчаць, сварыцца, груба гаварыць’, урал. ва́ргать ’сярдзіта бурчаць, сварыцца, быць незадаволеным’. Запазычана з балтыйскіх моў; параўн. літ. ver̃kti ’плакаць’, vérkauti ’крычаць (аб саве)’; ’усхліпваць’, pravìrkti ’заплакаць’, лат. verksêt ’ціха плакаць’ (Лаўч., дыс., 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бурку́н ’месца, дзе шуміць вада’. Гл. бурча́к 2, бурчац́ь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́ркаць ’пярэчыць, спрачацца’ (Шпіл.). Рус. дыял. вы́ркать ’лаяцца, бурчаць; стукаць, грукаць дзвярамі’. З vъrkati. Параўн. рус. ворчаць, воркотать, польск. warczeć (поруч з wyrczeć), warkać ’бурчаць’, чэш. vrkati, славац. vrkati, славен. vŕkati. Гукаперайманне (Махэк₂, 700; Фасмер, 1, 356).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

múrren

vi бурча́ць, бурката́ць, выка́зваць незадавальне́нне

óhne zu ~ — пако́рліва, цярплі́ва, мо́ўчкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nörgeln

vi (an D) пагардл. чапля́цца, прыдзіра́цца (да каго-н.), бурча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)