лячы́ць несов. лечи́ть; исцеля́ть;

л. хво́рага — лечи́ть (исцеля́ть) больно́го;

л. ра́ны — лечи́ть (исцеля́ть) ра́ны;

л. хваро́бу — лечи́ть боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабу́ха ж.

1. (болезнь табака) рябу́ха;

2. разг. (о пёстром животном) пестру́ха; пестру́шка;

3. прост. (о женщине) конопа́тая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запусти́ть​II сов., в разн. знач. запусці́ць; (забросить — ещё) занядба́ць;

запусти́ть сад запусці́ць (занядба́ць) сад;

запусти́ть боле́знь запусці́ць хваро́бу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пава́л 1 ’дзеянне паводле значэння дзеяслова паваліць; тое, што павалена; павалены лес, буралом’ (ТСБМ, Яруш., Касп.), пава́ла (Шат.), пава́лка ’тс’ (Мат. Гом.). Гл. валіць.

Пава́л 2 ’столь’ (Сцяшк. Сл., Шатал.), ’гара на хаце’ (Шатал.), пава́ла ’столь’ (Тарн.), пова́л ’тс’ (Шушк., ДАБМ, 116). Запазычанне з польск. powała ’столь з бярвення’, на што паказвае геаграфія слова. Муж. род, відавочна, пад уплывам павал 1. Польск. слова ад прасл. valiti (параўн. Брукнер, 599; Махэк, 676).

Пава́л 3 ’эпідэмія, мор’ (Сцяшк.). З рус. пова́л ’эпідэмія, чума, мор’ (ср. повальная болезнь). Далей да вал, валіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бро́нзовый бро́нзавы;

бро́нзовый век археол. бро́нзавы век;

бро́нзовая боле́знь мед. бро́нзавая хваро́ба;

бро́нзовая меда́ль бро́нзавы меда́ль;

бро́нзовый зага́р бро́нзавы зага́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДАЎГЯ́ЛА Алег Георгіевіч

(1.5.1930, г. Полацк, Віцебскай вобл. — 1.4.1986),

бел. вучоны ў галіне тэрапіі. Д-р мед. н. (1968), праф. (1972). Скончыў Мінскі мед. ін-т (1955), дзе працаваў з 1960. З 1971 у Віцебскім мед. ін-це. Навук. працы па зменах у печані ад ачаговай пнеўманіі, механізмах развіцця сардэчнай недастатковасці, ішэмічнай хваробы, дзеянні вітамінаў на мышцу сэрца ў хворых з недастатковасцю кровазвароту, распрацоўцы бязлекавых метадаў прафілактыкі ішэмічнай хваробы сэрца і артэрыяльнай гіпертэнзіі.

Тв.:

Патогенез, клиника и лечение хронической недостаточности кровообращения. Мн., 1974;

Ишемическая болезнь сердца: ранняя диагностика и безлекарственная профилактика в поликлинических условиях. Мн., 1986 (разам з Н.М.Федарэнка).

Літ.:

Врач, ученый, лектор. Мн., 1984.

т. 6, с. 66

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

серьёзный в разн. знач. сур’ёзны;

серьёзное внима́ние сур’ёзная ўва́га;

серьёзный вид сур’ёзны вы́гляд;

серьёзный вопро́с сур’ёзнае пыта́нне;

серьёзная боле́знь сур’ёзная хваро́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярту́н (род. вертуна́) м.

1. разг. верту́н, егоза́; непосе́да;

2. (голубь) верту́н;

3. (жук) вертя́чка ж.;

4. (болезнь сосны) верту́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застарэ́ць сов.

1. (стать неизлечимым, укорениться) застаре́ть;

хваро́ба ўжо ~рэ́ла — боле́знь уже́ застаре́ла;

2. разг. устаре́ть;

ме́тады ~рэ́лі — ме́тоды устаре́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нутраны́

1. в разн. знач. нутряно́й;

~но́е са́ла — нутряно́е са́ло;

~на́я хваро́ба — нутряна́я боле́знь;

2. разг. вну́тренний;

н. замо́к — вну́тренний замо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)