1. ко́леру əпе́рцу з со́ллю» (пра тканіну, валасы)
2. з сівізно́ю (пра валасы);
a pepper-and-salt beardбарада́ з сівізно́ю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Баро́даўка (БРС, Шат., Мал., Сцяшк. МГ). Рус.борода́вка, укр.боро́да́вка, польск.brodawka, чэш.bradavice, bradavka, балг.брада́вица, серб.-харв.бра̀давица і г. д. Прасл.*bordavьka, *bordavica. Утварэнне ад слав.*borda ’барада’ (гл.). Бернекер, 73; Праабражэнскі, 1, 37; Фасмер, 1, 196. Параўн. таксама Шанскі, 1, Б, 171. Махэк₂ (63) лічыць, што прасл. форма была *vorda, *vordavъka, *vordavica, роднасная ням.Warze ’тс’, якая потым трапіла пад уплыў слав.borda ’барада’ (гэтую версію падтрымлівае Трубачоў, Дополн., 1, 196).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кудзе́лісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Падобны на кудзелю; лахматы, пушысты. Кудзелістыя валасы. Кудзелістая барада./ Пра дым, туман, хмары і пад. З ракі пацягнула вільготнай свежасцю, ветрык разарваў пасму туману і кудзелістыя абрыўкі яго пагнаў на луг.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ку́дзерка1 ’гаёк, лясок’ (Нас., Чач., Бяльк., Жд. 2, З нар. сл., Нар. сл., Яшк.). Да кудра (гл.). Магчыма, кантамінацыя з кудзер (гл.).
Ку́дзерка2 ’кавалачак недажатага збожжа, барада’ (З нар. сл.). Гл. кудзерка1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэстара́тар, ‑а, м.
Уст. Уладальнік, гаспадар рэстарана. Але нічога каўказскага ў тым рэстаране не было, і нават гаспадар яго мала чым з выгляду адрозніваўся ад Бабекі: тая ж раздвоеная барада, толькі не сівая, а цёмна-русая, і сам рэстаратар быў шчуплейшы.Колас.
[Фр. restaurateur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Падбародак, падбароддзя ’месца паміж барадой і шыяй; падбароддзе’. Агульнаслав.: рус.подборо́док, укр.підборо́док, польск.podbródek, чэш.podbradek, славац.podbradok, серб.-харв.по̀дбрадак, славен.podbrádek, балг.подбрадък. Конфікснае ўтварэнне з прыст. pod‑ і суф. ‑ъk ад borda (гл. барада).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рагадан: пры гульні “ў рагадана”: Рагадан, рагадан,/ на чатыры загадан./ Кацярынін нос/ На пятнаццаць вёрст/ Шалдэбалдэ/ Башмак барада! (бялын., Рам. 8). Няясна. Антропаў лічыць цюркізмам (БЛ, 45, 25). Магчыма, з цюрк.ramadan (ramazan) ’дзевяты месяц па месяцавым календары’, ’пост’, ’уласнае імя’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stubby
[ˈstʌbi]
adj.
1) прыса́дзісты; каржакава́ты (пра чалаве́ка); каро́ткі й таўсты́
2) шчаці́ністы, са шчаці́най
a stubby beard — шчаці́ністая барада́
3) іржы́сты; пні́сты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
баро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Рмн. ‑дак; ж.
1.Памянш.дабарада (у 1, 2 і 3 знач.).
2. Выступ у якой‑н. прыладзе (ключы, касе, хамуце і пад.). Дзве бародкі ў ім з насечкай, зверху — постаць чалавечка. Сапраўды, ключоў нямала, а такога не бывала!Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расшпі́лены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад расшпіліць.
2.узнач.прым. З незашпіленымі гузікамі; з разведзенымі краямі (пра адзенне). Паперадзе з вялікім пісталетам у руцэ ішоў бабруйскі камісар у расшпіленай скуранцы.Грахоўскі.Барада схавалася ў расшпілены каўнер гімнасцёркі, а рукі перакрыжаваліся на грудзях.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)