мю́зікл, ‑а, м.

1. Музычна-сцэнічны твор, пераважна камедыйнага характару, пабудаваны на выкарыстанні элементаў аперэты, балета, оперы і эстрады.

2. Кінафільм такога характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балетама́н

(ад балет + -ман)

заўзяты аматар балета .

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

scenario [səˈnɑ:riəʊ] n. (pl. -os)

1. (кіна)сцэна́рый

2. план дзе́янняў; прагра́ма імпрэ́зы

3. лібрэ́та ( оперы, балета і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шо́у, нескл., н.

Пышнае сцэнічнае відовішча з удзелам майстроў эстрады, цырка, джаз-аркестраў, балета на лёдзе і пад. / у перан. ужыв. Для амерыканцаў футбол — гэта шоу. «Звязда».

[Англ. show.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марэ́ска

(іт. moresca = літар. маўрытанская)

музычна-танцавальная сцэна, род балета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

танцо́р, ‑а, м.

1. Той, хто танцуе, умее танцаваць. Алесь Сянкевіч — першы кавалер і танцор на вёсцы. С. Александровіч. На вёсцы .. [Міхася] любілі: і танцор, і спявак. Брыль.

2. Уст. Артыст балета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Грахоўскі С. (артыст балета) 12/630

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гурвіч Н. (артыст балета) 12/628

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Паўлаў С. (артыст балета) 12/629

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

балеры́на

(іт. ballerina)

артыстка балета, танцоўшчыца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)