энергабала́нс

(ад энергія + баланс)

баланс здабывання, перапрацоўкі, транспартавання, размеркавання і ўжывання ўсіх відаў энергетычных рэсурсаў і энергіі ў народнай гаспадарцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

balans, ~u

м. баланс; раўнавага

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

balance​1 [ˈbæləns] n.

1. раўнава́га, балансава́нне;

stable balance усто́йлівая раўнава́га;

off balance няўсто́йлівы, хі́сткі;

keep one’s balance захо́ўваць раўнава́гу;

lose one’s balance губля́ць раўнава́гу; выхо́дзіць з сябе́; злава́цца

2. finance бала́нс; са́льда; рэ́шткі;

adverse balance пасі́ўны бала́нс;

favourable balance акты́ўны бала́нс;

balance of payments плаце́жны бала́нс

3. вага́, ва́гі

♦

be in the balance быць нявы́рашаным;

tremble/swing in the balance ліпе́ць на валаску́; сумнява́цца;

on balance у вы́ніку;

On balance, the company has had a successful year. У выніку ў фірмы быў паспяховы год;

catch/throw smb. off balance збіць каго́-н. з панталы́ку, вы́весці з раўнава́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Jáhresabschluss

m -es, -schlüsse фін. гадавы́ бала́нс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэбала́нс

(ад дэ- + баланс)

тое, што і дысбаланс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пасі́ўны в разн. знач. пасси́вный;

п. чалаве́к — пасси́вный челове́к;

ігра́ць ~ную ро́лю — игра́ть пасси́вную роль;

п. бала́нс — пасси́вный бала́нс;

~ная канстру́кцыя — грам. пасси́вная констру́кция;

~нае вы́барчае пра́ва — пасси́вное избира́тельное пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балансёр

(ад баланс)

цыркавы артыст, які балансуе на канаце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bilans, ~u

м.

1. баланс;

bilans dodatni (ujemny) — актыўны (пасіўны) баланс;

2. перан. вынік; вынікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абаро́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які прызначаны для абароту, знаходзіцца ў абароце (у 3 знач.). Абаротныя сродкі. Абаротны капітал. Абаротны баланс.

2. Які прызначаны для змены напрамку чаго‑н. у адваротны бок. Абаротная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысбала́нс

(ад дыс- + баланс)

неўраўнаважанасць вярчальных дэталей машыны адносна восі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)