przechowanie

н. захаванне, хаванне, захоўванне;

oddać bagaż na przechowanie — аддаць багаж на захаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unguarded [ʌnˈgɑ:dɪd] adj.

1. недагле́джаны;

Don’t leave your luggage unguarded. Не пакідай багаж без нагляду.

2. неасцяро́жны;

catch smb. in an unguarded moment злаві́ць каго́-н. у нечака́ны мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АЭРО́БУС,

шырокафюзеляжны самалёт для перавозкі вял. колькасці пасажыраў на далёкія адлегласці. Адрозніваецца высокім узроўнем камфорту, а таксама магчымасцю спрошчаных аперацый з багажом (напр., пасажыр можа здаваць багаж або ўзяць яго з сабой і паставіць у спец. адведзеным месцы). Выкарыстанне аэробусаў павялічвае аб’ём пасаж. перавозак (напр., Іл-86 да 350 пасажыраў) пры змяншэнні колькасці рэйсаў і павышэнні бяспекі паветр. руху. Найб. вядомыя на міжнар. лініях аэробусы вытв-сці ЗША, зах.-герм. фірмаў («Боінг», А-310 і інш.).

т. 2, с. 176

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ручны́, -а́я, -о́е.

1. гл. рука.

2. Прызначаны, прыстасаваны для рук.

Р. гадзіннік (наручны). Р. багаж (які можна везці пры сабе).

3. Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.

Ручная вышыўка.

Ручная граната (для кідання рукой). Р. набор (друкарскі).

4. Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спец.).

Ручныя вылічэнні.

5. Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.

Ручная вавёрка.

Р. арол.

Ручны продаж

1) гандаль з рук;

2) у аптэцы: продаж без рэцэптаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запас, прыпас, рэзерв, фонд; рэсурсы (мн.); багаж, арсенал (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

underwrite

[,ʌndərˈraɪt]

v., wrote, -written, -writing

1) страхава́ць (маёмасьць, бага́ж)

2) прыма́ць у страхо́ўку (вадапла́вы, тава́ры)

3) падпі́сваць (-ца) (пад дакумэ́нтам)

4) абавяза́цца фінансава́ць што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

luggage [ˈlʌgɪdʒ] n. бага́ж;

a piece of luggage адна́рэч, адно́ ме́сца;

a luggage van BrE бага́жны ваго́н;

a luggage rack палі́ца або́ се́тка для багажу́;

a luggage label бага́жны ярлы́к;

a luggage trolley бага́жная цяле́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

страхава́ць, страхую, страхуеш, страхуе; незак., каго-што.

1. Праводзіць страхаванне (у 2 знач.), заключаць дагавор аб страхаванні. Страхаваць жыццё. Страхаваць багаж. Страхаваць маёмасць. Страхаваць будынак ад пажару.

2. Спец. Засцерагаць ад няшчасных выпадкаў пры выкананні гімнастычных практыкаванняў, цыркавых нумароў і пад. Страхаваць гімнаста.

3. перан. Засцерагаць ад чаго‑н. (непрыемнага, непажаданага). Вы не зусім правільна зрэагавалі на гэты выпадак — трэба было страхаваць сябе ад новага «ЧП» не суровымі вымовамі. Дадзіёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; правёз, -ве́зла; -вязі; -ве́зены; зак., каго-што.

1. Везучы, даставіць.

П. бліжэйшым шляхам.

2. Везучы, мінаваць што-н.

П. каля Палаца мастацтваў.

3. Перавезці з сабой у чым-н.

П. кнігі ў чамадане.

П. кантрабанду цераз граніцу.

4. Тое, што і пракаціць (у 2 знач.).

А ну, правязі мяне на машыне!^ незак. право́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

|| наз. право́з, -у, м. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. правазны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.).

Правазная здольнасць чыгункі.

Правазная плата за багаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

excess

1. [ɪkˈses]

n.

1) лі́шак -ку m., не́шта лі́шняе

Pour off the excess — Адлі́це лі́шак

2) кра́йнасьць f., эксцэ́с -у m.

3) няўстры́манасьць, празьме́рнасьць f.

in excess of — звыш, больш за, з га́кам

He eats to excess — Ён есьць зашма́т

2. [ˈekses]

adj.

вышэ́й но́рмы; дадатко́вы

excess baggage on an airplane — бага́ж вышэ́й но́рмы на самалёце

excess fare — дапла́та (за лі́шні багаж)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)