самазвал назоўнік | мужчынскі род

Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца, а таксама вагон, які можа самаразгружацца.

  • Вагон-с.

|| прыметнік: самазвальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

малалітражны прыметнік

  1. Які мае невялікі літраж, змяшчае мала вадкасці.

    • М. бак.

  2. З цыліндрамі невялікага літражу, які расходуе мала гаручага.

    • М. аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фаэтон​1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Лёгкі экіпаж з адкідным верхам.

  2. Легкавы аўтамабіль, у якім можна адкідаць верх (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: фаэтонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

белаз, ‑а, м.

Шматтонны грузавы аўтамабіль, які выпускаецца Беларускім аўтамабільным заводам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малалітражка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Малалітражны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікралітражны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі малы па літражу, меншы малалітражнага. Мікралітражны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаход, ‑а, М ‑дзе, м.

Аўтамабіль, прызначаны для руху па снезе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

racing car [ˈreɪsɪŋkɑ:] n. BrE го́начны аўтамабі́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўто, нескл., н.

Разм. Тое, што і аўтамабіль. Легкавое аўто. Караван аўто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматцыліндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або шмат цыліндраў. Шматцыліндравы аўтамабіль. Шматцыліндравы матор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)