réinigen

vt чы́сціць; ачышча́ць; прыбіра́ць (пакой)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áusbaggern

vt вычэ́рпваць; ачышча́ць, паглыбля́ць (землечарпалкай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ве́трыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Ачышчаць ад смецця на ветры (збожжа). Ветрыць жыта, насенне.

•••

Ветрыць носам — пазнаваць, вызначаць што‑н., прынюхваючыся да ветру; чуць нюхам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфека́тар

(ад лац. defaecare = ачышчаць)

апарат для дэфекацыі 3.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dredge [dredʒ] v. драгі́раваць;

dredge a harbour паглыбля́ць і ачышча́ць га́вань (з дапамогай землечарпалак)

dredge up [ˌdredʒˈʌp] phr. v. выло́ўліваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lop away

ачышча́ць, церабі́ць дрэ́вы ад суко́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

плінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Спец.

1. Выраўноўваць, згладжваць, ачышчаць паверхню чаго‑н. (зямлі, балота і пад.).

2. Расколваць вялікія камяні на кавалкі, патрэбныя для далейшай апрацоўкі.

[Ад грэч. plinthos — цэгла, пліта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odchwaszczać

незак. палоць, праполваць; ачышчаць ад пустазелля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кашэ́рыцца ’старанна мыцца, ачышчацца’ (Шат.). Гл. кашары́ць ’ачышчаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Ачышчаць (зерне) ад абалонак перад тым, як малоць або пускаць на крупы.

Ш. збожжа.

|| зак. сшатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. шатрава́нне, -я, н. і шатро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

|| прым. шатрава́льны, -ая, -ае.

Шатравальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)