ла́ва⁴, -ы, мн. -ы, лаў, ж.

Баявы парадак конніцы для адначасовай атакі з флангаў і тылу, а таксама атрад, пастроены для такой атакі.

Л. казакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шасціты́сячны, -ая, -ае.

1.

Ліч. парадк. да шэсць тысяч.

2. Коштам у шэсць тысяч рублёў (разм.).

3. Які складаецца з шасці тысяч адзінак.

Ш. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

АМА́П (атра́д мілі́цыі асо́бага прызначэ́ння) ОМО́Н (отря́д мили́ции осо́бого назначе́ния)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

даўгакры́лы, -ая, -ае.

1. 3 доўгімі крыламі.

Д. стрыж.

2. у знач. наз. даўгакры́лыя, -ых. Атрад птушак, да якіх адносяцца стрыжы, калібры і пад.

Сямейства даўгакрылых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гага́ра, -ы, мн. -ы, -га́р, ж.

Вялікая паўночная вадаплаўная птушка з густым пер’ем.

|| прым. гага́равы, -ая, -ае і гагары́ны, -ая, -ае.

Атрад гагаравых (наз.). Гагарынае пер’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перадавы́, -а́я, -о́е.

1. Які ідзе, знаходзіцца наперадзе астатніх.

П. атрад.

Перадавая лінія.

2. перан. Які стаіць вышэй за іншых па ўзроўні развіцця, прагрэсіўны.

Перадавая тэхніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скурыстакры́лыя, ‑ых.

Атрад прамакрылых насякомых; вухавёрткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сокалападо́бныя, ‑ых.

Атрад дзённых драпежных птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубкано́сыя, ‑ых.

Атрад марскіх птушак; буравеснікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Веслано́гія мн. л. ’атрад вадаплаўных птушак, пальцы ў якіх злучаны перапонкамі; атрад ніжэйшых ракападобных’ (БРС, БелСЭ). Запазычана з рус. веслоногие або з польск. wiosłonogie ’тс’. З’яўляецца калькай з лац. навуковага тэрміна Steganopodes < грэч. στεγᾰνόπους, ‑ποδος ’з перапонкамі на лапах’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)