канцэрта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які дае канцэрт (у 1 знач.).

|| ж. канцэрта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куплеты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Эстрадны артыст, які выконвае сатырычныя, жартаўлівыя песенькі.

|| ж. куплеты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арты́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да артыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куплеты́ст, ‑а, М ‑сне, м.

Артыст, які выконвае куплеты (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балансёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Цыркавы артыст, які балансуе на канаце.

|| ж. балансёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. балансёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бенефіцыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Артыст, на карысць якога даецца бенефіс, бенефісны спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канатахо́дзец, ‑дца, м.

Артыст цырка, які выконвае практыкаванні на нацягнутым у паветры канаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэрта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Артыст, які дае канцэрт або ўдзельнічае ў канцэрце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які выконвае сольную партыю.

С. аперэты.

С. аркестра.

|| ж. салі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іміта́тар, ‑а, м.

Той, хто імітуе каго‑, што‑н. // Артыст, які прафесіянальна займаецца імітацыяй.

[Лац. imitator — пераймальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)