invincible [ɪnˈvɪnsəbl] adj. неперамо́жны;

an invincible army/team неперамо́жная а́рмія/кама́нда;

invincible will непахі́сная во́ля;

an invincible ignorance беспрасве́тнае не́вуцтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агрэ́сар м Aggréssor m, -s, -ssóren; Ángreifer m -s, -;

а́рмія агрэ́сара Ángriffsarmee f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ба́ўэр, ‑а, м.

Нямецкі селянін-землеўласнік. Пракрадваючыся ў нямецкія вёскі і фальваркі баўэраў, яны [уцекачы] здабывалі што-кольвечы з ежы. Быкаў. Пакуль Чырвоная Армія вызваліла Усходнюю Прусію, Дзяніс парабкаваў у нямецкага баўэра. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмаралізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дэмаралізаваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане ўпадку, дэмаралізацыі. Дэмаралізаваная армія. □ Слова «партызаны» лунала над усім гэтым натоўпам напалоханых, дэмаралізаваных людзей. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадузя́ты, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на думцы, якая загадзя беспадстаўна была прынята за правільную. Кася вярнулася дамоў, там была ўжо Чырвоная Армія, да якой у дзяўчыны было прадузятае стаўленне, вынесенае з гімназіі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

army [ˈɑ:mi] n.

1. а́рмія

2. во́йска;

Her husband is in the army. Яе муж служыць у войску.

3. вялі́кая ко́лькасць, мно́ства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

armament

[ˈɑ:rməmənt]

n.

1) узбрае́ньне n.

2) збро́йныя сілы (а́рмія, флёт)

3) узбрае́ньні pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нацярпе́цца, ‑цярплюся, ‑церпішся, ‑церпіцца; зак.

Зведаць, перажыць шмат чаго‑н. непрыемнага, цяжкага; нагаравацца. Нацярпецца голаду і холаду. □ Румыны нашу армію сустракалі як родную, народ тут бедны, нацярпеўся, адчуў адразу, што армія краіны сацыялізма нясе вызваленне. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саю́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саюза, саюзу (у 2, 3 і 4 знач.). Саюзная армія. Саюзны бюджэт. □ Камсамолец Віктар ведае добра свае саюзныя абавязкі. Зарэцкі. // Які ўваходзіць у саюз, знаходзіцца ў саюзе. Саюзныя рэспублікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

armed

[ɑ:rmd]

adj.

узбро́ены, збро́йны

armed forces — збро́йныя сі́лы (а́рмія, флёт, лётніцтва)

armed robbery — збро́йны рабу́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)