Такі, што нельга здаволіць, наталіць. Няўтольны голад. Няўтольная смага. □ Некаторыя птушкі маюць няўтольны апетыт.Гавеман./ Пра пачуцці, перажыванні і пад. Жалі парабчанкі — і ціха луналі іх песні над полем, песні жальбы і скаргі, песні гора няўтольнага.Хадкевіч.Перада мной [аўтарам], па сутнасці, былі толькі руіны крэпасці, а ў сэрцы — няўтольнае жаданне напісаць аб іх.Губарэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дражні́цьнесов., в разн. знач. дразни́ть; (звать не по имени, а по насмешливой кличке — ещё) прозыва́ть;
д. саба́к — дразни́ть соба́к;
д. апеты́т — дразни́ть аппети́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
schärfen
vt
1) вастры́ць, тачы́ць; наво́дзіць (брытву)
2) развіва́ць, удаскана́льваць (слых, зрок)
den Appetít ~ — раздражні́ць апеты́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
oats[əʊts]n.pl. авёс, аўся́ныя кру́пы;
rolled oats аўся́ныя шматкі́, геркуле́с
♦
be off one’s oatsBrE, infml не мець апеты́ту, стра́ціць апеты́т;
2.каго на што або з інф. Прапанаваць прыняць удзел у чым-н., схіліць на ўзаемнае дзеянне, пачуццё і пад.
В. на спаборніцтва.
В. бароцца (мерацца сіламі ў спартыўнай барацьбе). В. на шчырую размову.
3.што. З’явіцца прычынай узнікнення чаго-н., парадзіць.
В. апетыт.
Гэта не выкліча цяжкасцей.
Чым быў выкліканы пажар?
|| незак.выкліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.вы́клік, -у, м. (у 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
múndgerecht
a гато́вы (пра страву)
etw. ~ máchen — прыгатава́ць што-н. па сма́ку; перан. вы́клікаць апеты́т [ціка́васць] да чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stomach1[ˈstʌmək]n. стра́ўнік; жыво́т, трыбу́х;
on an empty stomach на́шча;
a pain in the stomach боль у стра́ўніку
♦
have no stomach for smth. мець сла́бы апеты́т;
have a weak stomach быць гідлі́вым;
turn smb.’s stomach выкліка́ць агі́ду ў каго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
chrapki
chrapk|i
мн. (адз. ~a ж.) храпкі; ноздры;
mieć ~ę na co — мець апетытна што; хацець што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сядзя́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які сядзіць. Страляць у сядзячую птушку./узнач.наз.сядзя́чы, ‑ага, м.//Разм. Пра хворага, раненага, які можа сядзець. Сядзячы ранены.// Такі, які бывае, калі сядзяць. Сядзячая поза. Заснуць у сядзячым становішчы.//Разм. Прызначаны для сядзення. Сядзячыя месцы ў вагоне.
2. Звязаны са знаходжаннем на адным месцы; маларухомы. Сядзячае жыццё. □ — Давай падсілкуемся, — запрасіў да сябе Алеся дзядзька Язэп. — Дарма, што работа ў нас сядзячая, апетыт і яна наганяе.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kítzeln
1.
vt
1) казыта́ць
den Gáumen ~ — раздражня́ць апеты́т
2) ліслі́віць (перад кім-н.)
2.
vimp
es kítzelt mich — мне ко́зытна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)