yep

[jep]

adv., Sl.

але́, так, ага́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ależ

ну і; але ж і; вось дык;

ależ zimno! — ну і (але ж і) холад!;

ależ to nieprawda! — але ж гэта няпраўда!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

плебе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. У Старажытным Рыме: свабодны, але юрыдычна нераўнапраўны чалавек ніжэйшага саслоўя.

2. перан. Чалавек, які выйшаў з народа, не дваранскага паходжання.

|| прым. плебе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уты́ль, -ю, м., зб.

Адходы, рэчы, якія ўжо не прыгодныя для карыстання, але могуць быць выкарыстаны для перапрацоўкі, утылізацыі ў якасці сыравіны.

Здаць што-н. ва ў.

|| прым. уты́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

expedient [ɪkˈspi:diənt] adj. мэтазго́дны; слу́шны; вы́гадны (але не заўсёды справядлівы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Асэнсаваць, сабрацца з думкамі.

Спакойна а., заглянуць самому сабе ў душу.

2. Перадумаць, прыйсці да іншага рашэння.

Сцвярджаў адно, але абдумаўся.

|| незак. абду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

універса́ліі, -лій, адз. -лія, -ліі, ж. (спец.).

Сукупнасць паняццяў, агульных для ўсіх ці многіх моў, але такіх, якія ў іх выражаюцца па-рознаму.

У. лексіка-семантычнага плана.

Дэдуктыўныя і індуктыўныя моўныя ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

accrued income

заро́блены, але́ не атрыма́ны прыбы́так

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

accrued interest

наро́слыя, але́ ня вы́плачаныя працэ́нты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абяца́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Абяцанне (часцей нявыкананае).

Абяцанкі-цацанкі, а дурню радасць (прыказка).

◊

Карміць абяцанкамі каго (разм., неадабр.) — даваць абяцанні што-н. зрабіць, але не выконваць іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)