епархія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да епархіі. Епархіяльная акруга. Епархіяльны архірэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Не́нецкий автоно́мный о́круг Не́нецкая аўтано́мная акру́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ура́льский Федера́льный о́круг Ура́льская Федэра́льная акру́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Чуко́тский автоно́мный о́круг Чуко́цкая аўтано́мная акру́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́скупства, ‑а, м.

1. Пасада біскупа.

2. Акруга, якой кіруе па духоўных справах біскуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

district [ˈdɪstrɪkt] n. раён, акру́га (горада, краіны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мітрапо́лія, ‑і, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная акруга, якой кіруе мітрапаліт, а таксама галоўны горад гэтай акругі.

[Грэч. mētropolis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вакру́га. Гл. акруга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

okrąg, ~ęgu

okr|ąg

м.

1. мат. акружнасць;

2. акруга;

~ąg wyborczy — выбарчая акруга;

~ąg przemysłowy — прамысловая акруга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

county [ˈkaʊnti] n. гра́фства (у Вялікабрытаніі, Ірландыі); акру́га (у ЗША)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)