адпачы́н, ‑у, м.

Тое, што і адпачынак (у 1 знач.).

•••

Адпачын металу — аднаўленне ўласцівасцей металу пры нагрэве да тэмпературы, меншай за тэмпературу рэкрышталізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнаўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. узнаўляць — узнавіць.

2. У эканоміцы — пастаяннае паўтарэнне, бесперапыннае аднаўленне працэсу вытворчасці. Простае ўзнаўленне. Расшыранае ўзнаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэакліматыза́цыя, ‑і, ж.

У біялогіі — аднаўленне колькаснага і прасторавага распаўсюджання таго ці іншага віду жывёл і раслін, скарачэнне якога адбылося ў выніку гаспадарчай дзейнасці чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэстытуцыя,

аднаўленне арганізма пасля пашкоджання, поўная рэгенерацыя.

т. 14, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

odnowa

ж. абнаўленне, аднаўленне; рэстаўрацыя; рэгенерацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rekonwalescencja

ж. ачуньванне; выздараўленне; аднаўленне здароўя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Труда́ць ‘мучыцца’ (паст., брасл., Сл. ПЗБ). Да труд 1 (гл.), магчыма, аднаўленне непалатальнай асновы, гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Renovierung

[-vi:-]

f -, -en аднаўле́нне, рамо́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Restauríerung

f -, -en рэстаўра́цыя; аднаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wiederhólung

f -, -en паўтарэ́нне, аднаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)