przestawny

перастаўны; перасоўны;

szyk przestawny грам. адваротны парадак слоў; інверсія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Супраціў ’процідзеянне, змаганне’ (PC, 1999, 2, 83). Адваротны дэрыват ад супраціўленне ’тс’, да супрацівіцца ’пярэчыць, працівіцца’, гл. супраць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адваро́т м

1. (адзення) Áufschlag m -(e)s, -schläge, Úmschlag; m;

2. (адваротны бок чаго-н) Rückseite f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ukośnik

м. касая рыска; касяк; слэш;

ukośnik wsteczny — адваротны касяк; правы касяк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

назад, у адваротны бок □ на задні план

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

На́ўзні́ч ’наўзнак’ (ТСБМ, Растарг.), рус. навзник, навзничь ’тс’. Да ні́каць, ні́кнуць ’схіляцца’, ніц тварам уніз’, ’адваротны бок тканіны’, нічма́ ’ніц’, славен. vnic ’наадварот, наўзнак’, гл. Фасмер, 3, 34.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спрадве́ку ‘здаўна; заўсёды’ (ТСБМ, Нас., Касп., Гарэц., Бяльк., Байк. і Некр., Стан.), спрадве́ку, спрадвяко́ў ‘тс’ (Сл. ПЗБ). Адваротны дэрыват ад спрадве́чны ‘старадаўні, шматвяковы’ (гл. прадвечны), аформлены паводле прыслоўя спаконвеку (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

меда́ль м Medaille [me´daljə] f -, -n;

па́мятны меда́ль Dénkmünze f -, -n;

узнагаро́дзіць меда́лём mit éiner Medaille áuszeichnen;

◊ адваро́тны бок меда́ля Kéhrseite der Medaille

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

awers, ~u

м. аверс; адваротны бок; правы бок;

awers haftu — правы бок вышыўкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

изна́нка ж.

1. адваро́т, -ту м., вы́варат, -ту м., спод, род. спо́ду м.; ле́вы бок;

с изна́нки з ле́вага бо́ку;

2. перен. адваро́тны бок;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)