mriss

m -es, -e

1) абры́с, ко́нтур

in grben [grßen] ~en — у агу́льных ры́сах

2) рысу́нак, чарцёж

3) на́рыс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фотасхе́ма

(ад фота- + схема)

група аэрафотаздымкаў, сумешчаных па агульных контурах і зманціраваных на агульнай аснове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падста́ва¹, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.

Прычына, важкія абставіны, якія робяць зразумелымі што-н., з’яўляюцца асновай для чаго-н.

Мець законныя падставы для чаго-н. На агульных падставах (нараўне з усімі).

На падставе чаго, у знач. прыназ. — зыходзячы з чаго-н., апіраючыся на што-н., у адпаведнасці з чым-н.

Дзейнічаць на падставе інструкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́бліка, -і, ж., зб.

1. Людзі, якія знаходзяцца дзе-н. у якасці гледачоў, слухачоў, наведвальнікаў і пад., а таксама ўвогуле людзі, грамадства.

Тэатральная п.

Чытацкая п.

На публіку (гаварыць, рабіць і пад.: напаказ; разм., неадабр.).

2. Група або разрад людзей, аб’яднаных па якіх-н. агульных прыметах (разм., жарт. або неадабр.).

Няварта вадзіцца з такой публікай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

broadly [ˈbrɔ:dli] adv.

1. шыро́ка;

broadly speaking у агу́льных ры́сах; нао́гул ка́жучы

2. пра́ма; адкры́та; рашу́ча;

He looked me broadly in the face. Ён паглядзеў мне прама ў твар.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

казуі́стыка

(фр. casuistique, ад лац. casus = выпадак)

1) прымяненне агульных артыкулаў закона да розных юрыдычных выпадкаў;

2) прымяненне да асобных выпадкаў агульных дагматычных палажэнняў у сярэдневяковай схаластыцы;

3) перан. спрыт пры доказах чаго-н. непраўдзівага, фальшывага; кручкатворства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэду́кцыя

(лац. deductio = вывядзенне)

спосаб разважання ад агульных палажэнняў да прыватных вывадаў (проціл. індукцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інду́кцыя

(лац. inductio = увядзенне)

спосаб разважання ад прыватных фактаў да агульных вывадаў (проціл. дэдукцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ogólnie

наогул; увогуле; у агульных рысах;

ogólnie biorąc — у цэлым;

ogólnie mówiąc — наогул кажучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пункці́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пункціру, з’яўляецца пункцірам. Пункцірная лінія. // перан. Ледзь акрэслены, зроблены ў агульных рысах, накідах. У гэтых фразах Багдановічу сапраўды, дзе тэзісна, дзе пункцірна, удалося акрэсліць атмасферу палітычнай барацьбы і культурнага жыцця ў Беларусі першых дзесяцігоддзяў XVI ст. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)