лі́мітэд
(англ. limited = абмежаванне)
абмежаваная адказнасць кампаніі па абавязацельствах (у межах уласнай маёмасці).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
секве́стр
(лац. sequestrum)
забарона ці абмежаванне, якое накладваецца дзяржаўнымі ўладамі на карыстанне якой-н. маёмасцю.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
limitation [ˌlɪmɪˈteɪʃn] n. (of) абмежава́нне; абмежава́насць;
have one’s limitations мець свае́ недахо́пы;
It’s a good car but it has its limitations. Гэта добрая машына, але ў яе свае недахопы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
стесне́ние ср.
1. (действие) абмежава́нне, -ння ср.; см. стесни́ть 2;
незако́нное стесне́ние кого́-л. в права́х незако́ннае абмежава́нне каго́-не́будзь у права́х;
2. (затруднительность дыхания) ця́жкасць, -ці ж.;
стесне́ние в груди́ ця́жкасць у грудзя́х;
3. (нерешительность) сарамлі́васць, -ці ж., баязлі́васць, -ці ж.; со́рам, -му м.;
◊
без вся́кого стесне́ния без уся́кага со́раму;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГА́ННА ІВА́НАЎНА
(7.2.1693, Масква — 28.10.1740),
расійская імператрыца [1730—40]. З дынастыі Раманавых. Дачка Івана V Аляксеевіча, пляменніца Пятра І. Герцагіня Курляндская (1710—11). Запрошана на прастол Вярхоўным тайным саветам на пэўных умовах («кандыцыях»), якія прадугледжвалі абмежаванне манарх. улады на карысць феад. арыстакратыі. Пры падтрымцы дваранства і афіцэраў гвардыі на пачатку царавання адмовілася ад «кандыцый» і ліквідавала Вярх. тайны савет (4.3.1730). Дала шэраг прывілеяў дваранам (права на валоданне населенымі маёнткамі, абмежаванне тэрміну грамадз. і ваен. службы да 25 гадоў і інш.), заснавала Кабінет міністраў (1731). Пры Ганне Іванаўне заключаны гандл. дагавор паміж Расіяй і Вялікабрытаніяй (1734), адбылася рус.-тур. вайна 1735—39, у выніку якой Расія набыла крэпасць Азоў. Значную ролю ў кіраванні дзяржавай адыгрываў яе фаварыт граф. Э.І.Бірон (гл. Біронаўшчына).
т. 5, с. 28
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
алалі́я
(ад гр. alalos = нямы)
адсутнасць або абмежаванне мовы ў дзяцей у выніку недаразвіцця або паражэння моўных участкаў кары вялікіх паўшар’яў галаўнога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лакаліза́цыя
(фр. localisation, ад лац. localis = мясцовы)
абмежаванне якога-н. дзеяння або з’явы пэўнай прасторай (напр. л. пажару).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
кантракту́ра
(лац. contractura = звужэнне, скарачэнне)
значнае абмежаванне рухомасці ў суставе ў выніку паталагічных працэсаў, якія адбываюцца ў суставе і ў мяккіх тканках, што яго акружаюць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
секве́стр
(лац. sequestrum)
1) забарона ці абмежаванне, якое накладваецца дзяржаўнымі ўладамі на карыстанне якой-н. маёмасцю;
2) мед. участак амярцвелай тканкі, які аддзяліўся ад здаровай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыскрыміна́цыя
(лац. discriminatio = адрозненне)
абмежаванне ў правах, пазбаўленне раўнапраўнага становішча якой-н. дзяржавы або групы насельніцтва (напр. эканамічная д., расавая д.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)