Паборнік ’заўзяты прыхільнік, абаронца каго-, чаго-н.’ (ТСБМ). Рус.побо́рник, ст.-рус.побо́рник (XII ст.), серб.-харв.побо́рник ’тс’. Да бароцца (гл.). У бел. мове можа быць новым кніжным запазычаннем з рус.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хада́йнік, ‑а, м.
1. Той, хто хадайнічае за каго‑н.; заступнік, абаронца. Аляксандр Акімавіч быў нам сябрам, начальствам, добраахвотным хадайнікам па нашых больш ці менш важных справах.М. Стральцоў.
2.Уст. Асоба, якая вядзе чыю‑н. справу ў судах, установах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Apologét
m -en, -en апалаге́т, абаро́нца, заўзя́ты прыхі́льнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Beschüzer
m -s, -
1) абаро́нца, апяку́н
2) засту́пнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
interceder
[,ɪntərˈsi:dər]
n.
засту́пнік, хада́йнік -а m., абаро́нца -ы m.; засту́пніца, хада́йніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pleader
[ˈpli:dər]
n.
1) абаро́нца(асаблі́ва судо́вы)
2) засту́пнік -а m., засту́пніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
хада́йнікм
1. (заступнік) Fürsprecher m -s, -;
2.юрыдуст Sáchwalter m -s; Ánwalt m -es, -wälte (адвакат, абаронца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
He is a terrible stickler for punctuality. Пунктуальнасць для яго вышэй за ўсё.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Líbero
m -s, -s спарт. свабо́дны абаро́нца (у футболе)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Руба́ка ’адважны чалавек, які выдатна валодае халоднай зброяй’ (ТСБМ), ’хто робіць сходу, не задумваючыся’ (Нас.). Аддзеяслоўны нульсуфіксальны назоўнік ад рубаць, рубацца (гл.) як заступа ’абаронца’, балака, пралаза і інш. У першым значэнні, магчыма, русізм, параўн. руба́ч ’тс’ (Некр. і Байк.).