right​3 [raɪt] v.

1. выпраўля́ць; аднаўля́ць справядлі́васць;

right the oppressed абараня́ць правы́ прыгне́чаных;

That is a fault that will right itself. Гэта выправіцца само сабой.

2. выпро́стваць; выраўно́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teza

tez|a

ж. тэзіс;

podstawowe ~y — асноўныя тэзісы;

bronić ~y — абараняць тэзісы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АМЕРЫКА́НА-ФРАНЦУ́ЗСКІ ДАГАВО́Р 1778.

Падпісаны 6 лют. ў Парыжы Б.Франклінам і франц. міністрам замежных спраў Ш.Вержэнам. Прадугледжваў уступленне ў вайну з Англіяй Францыі, якая абавязалася абараняць «свабоду, суверэнітэт і незалежнасць» 13 паўн.-амер. калоній і не складаць зброі да таго часу, пакуль Англія не прызнае іх незалежнасць. Дагавор перастаў дзейнічаць у 1794, калі ЗША абвясцілі пра свой нейтралітэт у вайне Францыі супраць кааліцыі еўрап. дзяржаў на чале з Англіяй.

т. 1, с. 313

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

му́штра, ‑ы, ж.

Метад ваеннага навучання, заснаваны на механічнай дысцыпліне і бяссэнсавым завучванні прыёмаў ваеннай справы; само такое навучанне. [Міна Кіташ:] — Абараняць цара.. мне доўга не давялося. Тры месяцы муштры ў запасным палку пад Клязьмай, тыдзень дарогі да Мазурскіх балот, два дні ў акопах і пяць хвілін атакі — вось і ўвесь мой баявы шлях. Жычка. // Вельмі строгі метад выхавання; навучанне, абучэнне такім метадам.

[Польск. musztra ад ням. mustern — рабіць агляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bronić

незак.

1. kogo/czego бараніць; абараняць;

bronić sprawy — абараняць справу;

bronić swego zdania — адстойваць свой погляд;

bronić pracy magisterskiej — абараняць магістарскую працу;

2. komu czego забараняць каму што;

bronić łowienia ryb — забараняць рыбную лоўлю;

broń Boże — барані Божа; крый Божа;

broń go Panie Boże! — ратуй яго Божа!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бараніць, абараняць, ахоўваць, адстойваць; стаяць, заступацца, прыкрываць, засланяць (перан.) □ трымаць абарону

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

defend

[dɪˈfend]

v.

1) ахо́ўваць, барані́ць

to defend oneself — барані́цца

2) адсто́йваць, дзе́яць у падтры́мку

3) Law

а) абараня́ць (у су́дзе)

б) запярэ́чваць абвінава́чаньням

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vindicate

[ˈvɪndɪkeɪt]

v.t.

1) апра́ўдваць

2) адсто́йваць, абараня́ць

The heir vindicated his claim to the fortune — Спадкае́мец адстая́ў сваё пра́ва на нале́жнае яму́ бага́цьце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beschátten

vt

1) зацьмі́ць

2) абараня́ць ад со́нца

3) азмро́чваць

4) сачы́ць, віжава́ць (за кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Абараняць каго‑, што‑н. ад чыіх‑н. нападаў, варожых дзеянняў; вартаваць; сцерагчы. На гэты раз чыгунку ахоўвала ўзмоцненая варта. Краўчанка.

2. Берагчы, шанаваць. Сырой вады Уладзік, ахоўваючы здароўе, не піў, у яго заўсёды была ў запасе гатаваная. Колас.

3. Засцерагаць ад чаго‑н. шкоднага, непрыемнага. Галіны дрэваў, што былі над імі [людзьмі], амаль не ахоўвалі ад вады. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)