ме́ціць​II разм

1. (цэліць) zíelen vi (у каго-н, у што-н auf A);

2. (намякаць) ánspielen vi (на каго-н, у што-н, у каго-н auf A);

3. разм (імкнуцца да чаго-н) erzíelen vt, erstrében vt;

ме́ціць высо́ка hoch hináus wóllen*;

куды́ ён ме́ціць? woráuf will er hináus?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

настро́іць, настро́йваць

1. муз stímmen vt;

2. радыё éinstellen vt;

3. (выклікаць пачуцці) stímmen vt; éinnehmen* vt;

настро́іць каго-н на вясёлы лад j-n fröhlich stímmen;

настро́іць каго-н су́праць каго-н, чаго-н j-n gégen j-n (etw. A) stímmen [áufbringen*];

4. тэх (прыладу, прыбор) éinrichten vt, ábgleichen vt, éinregulieren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ста́віцца​I (выяўляць сваё стаўленне) sich verhálten* (да каго-н, чаго-н zu D gégen A); díese oder jéne Éinstellung háben;

ста́віцца з асцяро́гай да каго-н mísstrauisch gegenüber j-m sein;

ста́віцца сур’ёзна да чаго-н etw. ernst néhmen*;

ста́віцца дрэ́нна да каго-н sich schlecht zu j-m (D) verhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

назно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., каго-чаго.

Знесці ў адно месца вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Людзі самі назносілі ў хаты навасельцаў усякага частавання і спраўлялі гэты дзень, як свята. Краўчанка. Парабкі ад сваіх небагатых набыткаў назносілі маладым гару падарункаў. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панабіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Набраць, узяць з сабою вялікую колькасць каго‑, чаго‑н.

2. Набыць, накупляць многа чаго‑н. Панабіраць матэрыі ў магазіне. □ Быў добры ўраджай на жалуды. Панабіралі людзі іх тады хто колькі мог. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысусе́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Сесці побач з кім‑н.; размясціцца каля каго‑н., далучыцца да каго‑н. На Міхася ніхто не звярнуў увагі. Ён прысуседзіўся на лаўцы. Асіпенка. Гудок прысуседзіўся да кампаніі маракоў у купэ, размешчаным побач. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Разм. Прысачыць, падпільнаваць каго‑, што‑н. [Раечка] намеціла аднаго афіцэра і, прыцікаваўшы, калі ён будзе стаяць адзін, падышла запытаць. Лобан. У той жа дзень увечары Круміньскі прыцікаваў хлапчука і сарваў свісток з яго шыі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., каго-што і без дап.

Разм. Грэць доўга, неаднаразова; грэць многа каго‑, чаго‑н. — Не трэба зваць .. [фельчара], казаў, бывала, .. дзед. — Палажыце лепш цёплую цагліну, каб папагрэла ў бок, тады ўсё пройдзе, як рукой здыме. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакра́сці, ‑краду, ‑крадзеш, ‑крадзе; пр. папакраў, ‑крала; зак., каго-што і чаго.

Разм. Красці доўга, неаднаразова; пакрасці многа каго‑, чаго‑н. — А ты не прывучай свайго хлопца да зладзейства. — Што ён у цябе ўкраў? — Мала ён у мяне яблыкаў папакраў? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; пр. абапіў, апіла, апіло; зак., каго.

Разм. Увесці каго‑н. у страту, выпіўшы за яго кошт. [Патапчык:] — Ды не трымай ты мяне на дварэ, вядзі ў хату. Я цябе не аб’ем і не абап’ю. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)