карэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карэктара, належыць яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карэктара, належыць яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касмапалі́т, ‑а,
1. Прыхільнік касмапалітызму; чалавек, які лічыць, што ён не належыць ні да якой нацыянальнасці.
2. Расліна
[Ад грэч. kosmopolítēs — грамадзянін свету.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катале́псія, ‑і,
Стан поўнай нерухомасці з застываннем чалавека ў той
[Ад грэч. katálēpsis — схватванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квершла́г, ‑а,
Гарызантальная
[Ням. Querschlag.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кудла́ч, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лагу́на, ‑ы,
1. Мелкаводны валіў, аддзелены ад мора пясчанай касой.
2. Участак мора паміж каралавымі рыфамі і берагам мацерыка
[Іт. laguna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мара́зм, ‑у,
1. Стан поўнага ўпадку псіхічнай і фізічнай дзейнасці чалавека ў сувязі са старасцю
2.
[Ад грэч. marasmos — знясіленне, заняпад сіл.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнагабо́р’е, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наба́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Сказаць, расказаць што‑н., нагаварыць многа чаго‑н.
2. Расказаць казку, байку
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрахо́дны, ‑ая, ‑ае.
Праз які немагчыма
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)