карэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карэктара, належыць яму. Карэктарская работа. Карэктарская праўка. // у знач. наз. карэ́ктарская, ‑ай, ж. Памяшканне ў выдавецтве або друкарні, дзе працуюць карэктары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмапалі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

1. Прыхільнік касмапалітызму; чалавек, які лічыць, што ён не належыць ні да якой нацыянальнасці.

2. Расліна або жывёліна, якая распаўсюджваецца па ўсім свеце.

[Ад грэч. kosmopolítēs — грамадзянін свету.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катале́псія, ‑і, ж.

Стан поўнай нерухомасці з застываннем чалавека ў той або іншай позе, які ўзнікае ад моцнага хвалявання, пры некаторых нервовых і псіхічных хваробах, пад уздзеяннем гіпнозу.

[Ад грэч. katálēpsis — схватванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квершла́г, ‑а, м.

Гарызантальная або нахільная падземная горная распрацоўка, якая ідзе па пустых пародах пад вуглом да месца залягання карысных выкапняў і не мае непасрэднага выхаду на паверхню.

[Ням. Querschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кудла́ч, ‑а, м.

Разм. Пра чалавека з ускалмачанымі валасамі або пра жывёлу з густой поўсцю; касмач. Сам гаспадар, кудлач заспаны, Ідзе на стук неспадзяваны Хадою важнаю індыка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагу́на, ‑ы, ж.

1. Мелкаводны валіў, аддзелены ад мора пясчанай касой. Лагуны Адрыятычнага мора.

2. Участак мора паміж каралавымі рыфамі і берагам мацерыка або востраве; ўнутраны вадаём атола.

[Іт. laguna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мара́зм, ‑у, м.

1. Стан поўнага ўпадку псіхічнай і фізічнай дзейнасці чалавека ў сувязі са старасцю або працяглай хваробай. Старэчы маразм.

2. перан. Упадак, разлажэнне. Маразм капіталістычнага грамадства.

[Ад грэч. marasmos — знясіленне, заняпад сіл.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагабо́р’е, ‑я, н.

Спец. Комплекс фізічных практыкаванняў аднаго або некалькіх відаў спорту; спартыўныя спаборніцтвы па гэтых практыкаваннях. Гадоў трыццаць таму назад мнагабор’е лічылася надзвычай складаным відам спаборніцтваў. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наба́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм.

1. Сказаць, расказаць што‑н., нагаварыць многа чаго‑н.

2. Расказаць казку, байку або многа казак, баек. Набаяць баек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Праз які немагчыма або цяжка прабрацца, прайсці. Навокал быў непраходны лес. Гурскі. Раскаваў балота з пут, З дрыгвы непраходнай Гераічны вольны люд Працаю свабоднай. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)