турбавінтавы́, ‑ая, ‑ое.

Такі, у якім вінт (прапелер) прыводзіцца ў рух газавай турбінай. Турбавінтавы самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмаста́т, ‑а, М ‑стаце, м.

Апарат, у якім падтрымліваецца пастаянная тэмпература пры дапамозе аўтаматычных рэгулятараў.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і statos — стаячы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіксаты́ў, ‑тыву, м.

Спец. Раствор, якім пакрываюць карандашныя малюнкі, чарцяжы, каб захаваць іх ад псавання.

[Фр. fixatif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкапрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якім або праз які цяжка прайсці. Цяжкапраходнае балота. Цяжкапраходны лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шагі́сціка, ‑і, ДМ ‑ціцы, ж.

Неадабр. Ваеннае абучэнне, пры якім асноўная ўвага надаецца маршыроўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыллё, -я́, н.

1. Месца, дзе жывуць людзі; населенае месца.

Недалёка ад жылля.

2. Памяшканне (дом, хата, пакой і інш.), у якім хто-н. жыве.

Атрымаць ж.

Будаваць ж.

|| прым. жыллёвы, -ая, -ае.

Жыллёвыя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зы́чны, -ая, -ае.

1. Звонкі, прарэзлівы.

З. голас.

2. Пра гукі мовы: які ўтвараецца пры праходжанні моцнага струменю паветра праз перашкоду ў якім-н. месцы моўнага апарату, а таксама пра літары, якія адлюстроўваюць такія гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выра́зны, -ая, -ае.

1. Такі, у якім кожная дэталь, момант яскрава вылучаюцца.

Выразныя абрысы гор.

В. почырк.

Выразнае вымаўленне.

2. Яскравы, пераканаўчы.

Выразная перавага.

3. Дакладна і ясна сфармуляваны.

В. адказ.

|| наз. выра́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афсе́т, -у, М -се́це, м. (спец.).

Тое, што і афсетны друк, спосаб друкавання, пры якім фарба перадаецца з друкарскай формы на гумавую паверхню, а з яе на паперу.

|| прым. афсе́тны, -ая, -ае.

Друкарскія афсетныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дмазка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Кавалачак сала, здору і пад., якім падмазваюць скавараду, калі пякуць бліны.

2. перан. Хабар, грошы або матэрыяльныя каштоўнасці, якія даюцца службовай асобе як подкуп (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)