переправля́ться

1. (через что) перапра́ўляцца; (переезжать) пераязджа́ць; (переходить) перахо́дзіць;

переправля́ться че́рез ре́ку перапра́ўляцца це́раз раку́;

2. страд. перапра́ўляцца; пераво́зіцца; пераво́дзіцца; папраўля́цца; выпраўля́цца; см. переправля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

попра́ть сов.

1. (наступить на кого-, что-л.) высок. патапта́ць;

2. перен. патапта́ць; растапта́ць; (грубо нарушить) (гру́ба) пару́шыць; (оказать неуважение, оскорбить) знява́жыць; см. попира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

твори́ться несов.

1. (происходить) разг. рабі́цца;

с ним что́-то твори́тся з ім не́шта ро́біцца;

2. страд. твары́цца, ствара́цца; рабі́цца; чыні́цца; см. твори́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тлен м., уст.

1. (действие) тле́нне, -ння ср.; гніе́нне, -ння ср.;

2. (то, что подвержено тлению) тлен, род. тле́ну м., тло, род. тла ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шага́ть несов.

1. кро́чыць; (ступать) ступа́ць; (идти) ісці́; (ходить) хадзі́ць;

2. (через кого, через что) пераступа́ць, ступа́ць;

шага́ть че́рез кана́ву пераступа́ць (ступа́ць) це́раз кана́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ма́ло

1. нареч. ма́ла; (немного, чуть-чуть) тро́хі, крыху́;

хоть ма́ло жил, да мно́го ви́дел хоць ма́ла жыў, ды мно́га ба́чыў;

2. безл., в знач. сказ. ма́ла;

э́того ма́ло гэ́тага ма́ла;

ма́ло ли а) (разве мало) хі́ба ма́ла;

ма́ло ли у нас люде́й! хіба́ ма́ла ў нас людзе́й!; б) мест. и нареч. кто, что, как, како́й, где, когда́) (ці) ма́ла;

ма́ло ли что быва́ет! (ці) ма́ла што быва́е!;

ма́ло ли где я мог его́ встре́тить! ма́ла дзе я мог яго́ сустрэ́ць!;

ма́ло ли что! ма́ла што!;

ма́ло того́, что ма́ла таго́, што;

ни мно́го, ни ма́ло ні мно́га, ні ма́ла;

и го́ря ма́ло і го́ра (кло́пату) ма́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гна́цца (за кім, чым) несов.

1. (преследовать) гна́ться;

2. разг. (стремиться достигнуть чего-л.) гна́ться; посяга́ть (на что); за́риться (на что); прельща́ться (кем, чем);

г. за сла́вай — гна́ться за сла́вой;

я за хараство́м не ганю́ся — я красото́й не прельща́юсь;

3. страд. гна́ться; трави́ться; кури́ться; см. гнаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

закапа́цца сов.

1. (во что-л. сыпучее) зары́ться, закопа́ться;

з. ў сена — зары́ться (закопа́ться) в се́но;

2. перен. (целиком отдаться какому-л. делу) зары́ться;

з. ў кні́гі — зары́ться в кни́ги;

3. перен., разг. (не успеть вовремя сделать что-л.) закопа́ться;

з. ў рабо́це — закопа́ться в рабо́те

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перакіда́цца несов.

1. в разн. знач. перебра́сываться, переки́дываться; перемётываться;

2. разг. (валиться, перевёртываться) опроки́дываться;

3. перен. (на чью-л. сторону) перемётываться;

4. (через что-л.) переки́дываться, перева́ливаться;

5. (у каго, што) фольк. обора́чиваться (кем, чем и в кого, что);

6. страд. перебра́сываться; переки́дываться; перешвы́риваться; передвига́ться; см. перакіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

узбіва́цца несов.

1. (на что-л. острое, на какое-л. препятствие) напа́рываться, натыка́ться;

2. (неожиданно встречаться с чем-л. неприятным) натыка́ться; см. узбі́цца 2;

3. разг. (с трудом влезать на что-л.) взбира́ться, взгроможда́ться, громозди́ться;

4. страд. набива́ться; наса́живаться; натя́гиваться, напя́ливаться; взбива́ться; взгроможда́ться; снима́ться; см. узбіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)