гіпертані́я
(ад гіпер- + -танія)
1) павышэнне крывянога ціску (параўн. гіпатанія);
2) хвароба, якая выражаецца ў павышэнні крывянога ціску ў артэрыяльных сасудах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эпідэрмафіці́я
(ад эпідэрміс + гр. phyton = расліна)
грыбковая хвароба, якая паражае пераважна скуру падэшваў і далоняў чалавека, а таксама ногці; выклікаецца эпідэрмафітонам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пара́ліч
(ад гр. paralysis = расслабленне)
1) хвароба, якая пазбаўляе той ці іншы орган цела здольнасці рухацца, дзейнічаць (напр. п. ног);
2) перан. стан бяздзейнасці, страта здольнасці выконваць свае функцыі (напр. п. эканомікі).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пагража́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтрымлівае ў сабе пагрозу, выражае пагрозу. Пагражальны тон. □ Аляксей раптам спыняецца, энергічна робіць пагражальныя жэсты рукамі. Якімовіч. Пан Маслянка першы пачаў губляць цярпенне. Ад яго інтэлігентнасці мала што засталося, у голасе пачалі гучаць суровыя пагражальныя ноткі. Машара.
2. Які грозіць небяспекай; небяспечны. Пагражальны характар падзей. □ Наваліўшыся так раптоўна, хвароба не жадала хутка здавацца, і становішча дзяўчынкі было пагражальным. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразі́ць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; ‑разім, ‑разіце; зак., каго-што.
1. чым. Забіць, нанесці ўдар якой‑н. зброяй. Паразіць куляй. // Папаўшы ў што‑н., знішчыць, разбурыць. Паразіць мішэнь.
2. Перамагчы, нанесці паражэнне, разбіць. Паразіць ворага.
3. Выклікаць пашкоджанне, змяненне ў тканцы, органе і пад. (пра хваробу, эпідэмію і пад.). У жніўні 1945 года прамянёвая хвароба паразіла жыхароў Хірасімы і Нагасакі, якія ўцалелі ад ядзернай хвалі і агню. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бянтэ́жыць. Укр. бенте́жити ’тс’. Слова вельмі няяснага паходжання. Рудніцкі (104) хоча бачыць сувязь з укр. бенте́г ’паслушнік’ (слова, якое таксама не мае этымалогіі). Шэрэх (ZfslPh, 23 (1), 1954, 160) бачыў тут вытворнае ад зах.-укр. бете́г(а) ’хвароба; ні на што няздатны чалавек’ (< венг.) з арго-інфіксам ‑н‑. Вельмі няпэўна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
міна́ць несов.
1. (проходить, проезжать мимо) минова́ть;
2. обходи́ть;
нія́кае лі́ха яго́ не міна́е — никако́е несча́стье его́ не обхо́дит;
3. (о времени, состоянии) проходи́ть;
міна́е год — прохо́дит год;
міна́е хваро́ба — прохо́дит боле́знь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
hopeless [ˈhəʊpləs] adj.
1. безнадзе́йны, безвыхо́дны, бесперспекты́ўны;
hopeless illness невыле́чная хваро́ба
2. (about, of, for) які́ страціў надзе́ю, у адча́і;
He is hopeless for the future. Ён не мае надзеі на будучае.
3. infml ніку́ды не ва́рты, безнадзе́йна ке́пскі;
You are hopeless! Цябе ўжо не выправіш!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nervous
[ˈnɜ:rvəs]
adj.
1) нэрво́вы
nervous system — нэрво́вая сыстэ́ма
a nervous disease — нэрво́вая хваро́ба
2) нэрво́зны, нэрво́вы (чалаве́к, сьмех); неспако́йны, трыво́жны; нясьме́лы, палахлі́вы
Don’t be nervous — Не хвалю́йся
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
энтэрабіёз
(ад энтэра- + -біёз)
глісная хвароба чалавека, якая выклікаецца паразітаваннем дробных белых чарвей (вастрыц) і характарызуецца скурным зудам у вобласці задняга праходу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)